Mijn week #9

Het is weer zondag en dus tijd om mijn week in foto’s aan jullie te laten zien! :-) Ik heb deze week lekkere dingen gemaakt en fijn gewandeld (en nog veel meer!) Kijk je mee?

     

Zondagmiddag ging ik nog een keertje met mijn moeder en hond wandelen in een bos in Den Haag. Het was heel regenachtig die dag, maar dat maakte de bloemen eigenlijk alleen nog maar mooier. Dat maakt het door de regen wandelen ineens een stuk minder vervelend. Deze foto lijkt een beetje op een aantal van de foto’s van mijn vorige week in foto’s, maar hé, ze blijven mooi en vrolijk, toch?

’s Middags deed ik mijn spijkerbroek in de was en moest ik dus een andere aan. Oei, dat is bij mij nogal een probleem. Broeken zijn sowieso een probleem. Rokjes niet, zolang ze op de hoogte van mijn spijkerbroek vallen (lekker duidelijk hè? Ik bedoel de bijvoorbeeld rokjes die ‘beginnen’ bij de taille wel een probleem zijn). Maar goed, eigenlijk heb ik helemaal geen rokjes, dus daar hoeven we het niet over te hebben. Ik trok een van mijn ‘mooie’ spijkerbroeken aan. Ik heb mooie en fijne spijkerbroeken. Ik draag eigenlijk alleen maar de fijne, de mooie kan ik niet uitstaan. De mooie zijn namelijk strak. Dat staat netter, vind ik, maar ik kan ze nauwelijks verdragen. Zo ook zondag niet. Ik voelde me een olifant/rollade in mijn broek en werd strontchagrijnig. Ik heb de broek maar een half uurtje aangehad, tijdens het wandelen met de hond ’s avonds. Daarna heb ik hem héél gauw uitgetrokken en mijn wijde pyjamabroek aangedaan. Ik kan er zo niet tegen als iets strak zit, ahhh! Het zorgt dat er weer een hoop afval en eetstoornis gedachten om de hoek komen kijken. Stom!

 

                        

Maandagochtend deed ik mijn ‘fijne broek met gat erin’ aan en voelde ik me weer beter. Ik ging mezelf niet kwellen, daaaag! Dus met hernieuwde motivatie begon ik de dag. Ik ging er een fijne dag van maken. Daarom maakte ik een positieve selfie met mijn hond, die overigens zoals altijd languit lag te slapen, haha.

Maandagmiddag verfde ik het klompenhok met de nieuwe verf die we hadden gehaald, de oude was op. Als het goed is, is het nu klaar en kunnen de spulletjes er terug in. Eindelijk een wat opgeruimdere woonkamer. :-)

 

     

’s Avonds maakte ik alweer de enchiladas! Ik vind ze zo lekker, haha. :-) Op de linkerfoto zie je ze gevuld, voordat de tomatensaus en kaas er overheen gaan. Op de rechterfoto zie je ze nadat de saus en de kaas er overheen zijn gegaan. Ze smaakten weer net zo lekker als de vorige keer! Echt een aanrader voor iedereen (kleine disclaimer: je moet wel tomaat lusten natuurlijk, anders vind je het waarschijnlijk niet zo lekker).

 

     

Ahhh! Elke avond komt er een grote, dikke spin voor mijn raam zitten. Hij heeft inmiddels een enorm web gemaakt en hij wordt met de dag dikker. Sorry voor alle mensen die bang zijn voor spinnen, trouwens. Maareh, je angsten moet je aan gaan toch? Nou, bij deze wat exposure: een spin. Op een foto. Hij kan niet naar je toe komen. Geen gevaar.

Toen ik wilde gaan slapen was mijn lichaam veel te onrustig (en mijn hoofd eigenlijk ook). Ik ging eerst even naar beneden om nog wat te drinken, maar het werd niet minder. Toen ben ik maar gaan lezen in het boek van Deborah de Poorter. Het is echt heel erg mooi tot nu toe. Ik laat jullie weten hoe ik ‘m vond als hij uit is, dat beloof ik!

 

     

Dinsdagochtend werd ik na een korte nacht wakker en was ik nog erg moe. Niets fijner dan de dag beginnen met een grote kop thee. Als deze ook nog in mijn do nut worry mok zit maakt dat het natuurlijk alleen nog maar leuker!

Toen mijn opa en oma er waren om te helpen in huis bladerde ik de Allerhande door die mijn oma voor me mee had genomen. Er staan weer hele lekkere receptjes in en laat meer koken nou net een van mijn doelen voor juni zijn! Komt dat even goed uit! :-)

     

Ook maakte ik ’s ochtends een carrot cake! Op de linkerfoto zie je de schaal die ik gebruikte om alles te mengen. Er was nog een heel klein beetje over toen ik de cakemix in het bakje had gedaan, dus ik kon een beetje van het deeg opeten. Dat vind ik altijd zo lekker, hihi.

Dit was hoe de cake eruit zag nadat hij uit de oven kwam. Er zat toen nog geen icing op of tussen. Het lijkt zo net een soort kruidcake!

 

     

Terwijl de cake aan het afkoelen was ging ik wandelen in het park, met de hond natuurlijk. Het waaide erg hard en de bomen op de foto zwaaiden enorm heen en weer. Leuk om te zien vind ik dat altijd.

En toen kwamen we ineens een look-a-like van onze hond tegen haha. Ik kon bijna niet zien wie wie was. ;-) Gelukkig maar dat de andere hond een tuigje aan had. Ze hadden dezelfde kleur en ook de ‘structuur’ van het haar was erg gelijk. Bijzonder! Meestal zien we geen honden die zo’n rommelpot zijn als de onze, haha. Zijn haren groeien werkelijk alle kanten op (en zijn veel lichter dan die van een groot deel van de Golden’s)

 

                        

’s Middags zat ik wat foto’s terug te kijken en kwam ik ook langs deze foto. Ik verbaasde me enorm over mijn uiterlijk. Ik kan nu niet meer begrijpen hoe ik toen dacht dat ik dik was. Op deze foto vind ik mijn armen helemaal niet zo dik! Juist oké en normaal. Gek, zo’n inzicht.

Om dat inzicht te vieren nam ik een stukje van mijn zelfgemaakte worteltaart! ;-) Het was heerlijk! Zelfs mijn opa, die geen wortel lust(!), vond het lekker. Nu moet ik zeggen dat het ook helemaal niet veel naar wortel smaakt, maar toch, om even te illustreren hoe lekker het was, haha.

     

Om mijn niet-zo-mooie (understatement) voetjes zomerklaar te maken smeer ik nu twee keer per dag deze Scholl eeltcreme op mijn voeten. Geen idee of het helpt, maar het is het proberen waard. Het lijkt wel wat te helpen, dus dat is fijn. Ik heb ook nog hele lelijke nagels (kalknagel, bah) en daar schijnt niet echt iets aan te doen zijn, behalve hele zware medicijnen waar ik niet zo op zit te wachten. Heeft iemand een goede tip? :-)

Om 12.30 had ik een afspraak met mijn psych. Lekker “handige” tijd, ik moest dus onderweg lunchen. Nog steeds stiekem best moeilijk, maar dit bakje maakt me vrolijk. De kleur is leuk en het brood wordt er niet in geplet. Dat maakt onderweg eten toch fijner dan wanneer je geplette boterhammen uit een saai zakje moet eten. :-) Ik heb overigens ook nog een hele leuke lunchbox waar ‘yay lunch’ op staat. Deze nam ik mee toen ik op intake ging bij de Ursula een tijd geleden. Ik moest daar stiekem zelf altijd wel om lachen.

     

Wachtkamers maken me altijd een beetje ongemakkelijk. Gelukkig hoefde ik deze keer niet zo lang te wachten. :-)

’s Avonds at ik als toetje Zacht & Luchtig van Campina. Zo lekker! Ik heb inmiddels alle smaken geprobeerd, maar vanille blijft mijn favoriet. Vroeger dacht ik altijd dat vanille betekent dat iets naar ‘niks’ smaakte, haha. Zo dacht ik ook dat de blauwe Wicky water was. Gek hè?

     

Donderdagmiddag lunchte ik alleen. Het brood was op dus ik moest naar de bakker. Dat was een uitgelezen kans op weer eens iets ‘bijzonders’ bij de lunch te nemen. Een kaasstengel deze keer! Beetje gekke foto, sorry daarvoor. Hij was wel ontzettend lekker. Het doet me denken aan vroeger. Op woensdagmiddag ging ik altijd na school naar mijn opa en oma en dan kreeg ik bij de lunch altijd een kaasstengel.

Mijn moeder was laat thuis dus ik wandelde zelf met de hond. Het was heerlijk weer. Toen we door het park liepen kwamen we loslopende koeien tegen. Mijn hond vindt het altijd maar rare beesten en komt gelukkig niet te dichtbij. :-)

     

’s Avonds ging ik met mijn moeder naar Jochem Myjer in het Nieuwe Luxor in Rotterdam. Ik was hier nog nooit geweest, maar het is echt een heel mooi theater. Ruim, fijne stoelen en vlak aan de Maas. :-) Tijdens de pauze kon je zelfs even buiten op een soort balkon staan. Fijn!

De show was echt geweldig weer. Ik hou ontzettend veel van zijn shows. Deze show vind ik zijn meest persoonlijke show, waarin ook zijn ziekte, operatie en ziekenhuisopname aan bod komen (“tumorhumor”). Heel bijzonder. Zoals de ‘advertentie’ al zei: Jochem Myjer wist al hoe hij mensen aan het lachen moest maken, nu weet hij ook hoe hij ze stil moet krijgen. Helemaal waar. Ik heb genoten.

     

Vrijdag zou het (volgens het weerbericht) heel erg warm worden. Dat betekende ook dat ik ’s ochtends in de tuin kon ontbijten! Lekker. :-) Dat geeft altijd zo’n fijn zomers gevoel.

De hond kwam ook gezellig in de tuin liggen. Hij heeft natuurlijk een dikke vacht, dus hij heeft het altijd snel warm. Toch gaat hij altijd in de zon liggen. Net toen ik deze foto maakte stond hij op, vandaar de vreemde foto, haha. Hij draaide een rondje en plofte weer neer. Geen idee waarom hij in de volle zon gaat liggen als hij ook in de schaduw kan liggen. Ik zat zelfs in de schaduw, haha.

     

Vrijdagochtend had mijn moeder vrijgekomen. Het was inderdaad prachtig weer dus we gingen lekker naar het strand. We bestelden een grote fles water en lazen wat. Heerlijk!

        

Zaterdagochtend kwam ik deze fijne quote tegen. Weer even een herinnering aan lichtpuntjes. :-) Ik vind hem heel erg mooi. :-)

’s Middags ging ik nog even met mijn moeder naar de stad (verassing!). Het was nog steeds super lekker weer (en dus ook heel druk op de terrasjes). We hebben uit eindelijk een fijn plaatsje gevonden om wat te drinken. Ik koos weer voor een lekkere icetea green. :-) En die tas die je ziet staan links… Daarin zit konijnenvoer! :-D En een konijnenwc. Jup.

     

Ik was namelijk iets daarvoor even in de dierenwinkel geweest! :-) Ze hadden een klein konijntje en heel veel hele kleine baby cavia’s! Zo ontzettend lief. Het liefst nam ik ze allemaal mee naar huis, maar ja. Het konijntje zag er wel een beetje zielig uit, ik hoop maar dat ‘ie niet ziet was. De caviaatjes waren heel erg levendig en kropen allemaal over elkaar heen. Heel grappig om te zien. Ze zijn al een stuk gegroeid, want toen ik een paar weken geleden daar was waren ze nog veel kleiner, en kaler! Heel leuk. :-)

Dat was mijn week in foto’s weer. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te zien wat ik deze week deed!

Hoe zag jouw week eruit?

Liefs