Vorig jaar liepen mijn moeder en ik (oh, en Pojke natuurlijk!) de Duinenmars. Ook dit jaar deden we dat weer. Eigenlijk was het plan dat we dit jaar de 10 km route zouden gaan doen, maar we kozen er toch voor om 5 km te doen in verband met de warmte voor Pojke. Vandaag een klein verslagje met wat foto’s! :-)
De route stond ook dit jaar weer heel duidelijk aangegeven. Heel fijn, want mijn moeder en ik zijn echt fantastisch in verdwalen… Wij moesten de grijze route volgen.
Net als vorig jaar was het ook nu op verschillende punten weer behoorlijk druk. Af en toe helemaal niet, af en toe echt een opstopping. Vaak in de buurt van bankjes of wanneer een schoolklas/scoutingroep elkaar kwijt was geraakt en een poging deed iedereen weer bij elkaar te krijgen.
Gelukkig was het op veel punten ook heerlijk rustig en waren er mooie uitzichten. <3 Dat vind ik altijd zo fijn.
Een huisje/hutje ergens in de duinen… :-)
Op de route vond ik ook nog kunst. Zomaar, in de duinen. Leuk.
Pojke had het behoorlijk warm en groef regelmatig een gat om daar dan vervolgens in de gaan rollen. Het zand was daar dan wat koeler. We hadden natuurlijk ook wel een drinkbak en water voor hem bij ons.
Wij hadden het ook niet koud! Het was echt ontzettend lekker. Ik heb de hele route in mijn hemdje gelopen (uitdaging!) en mijn moeder had spijt dat ze geen korte mouwen t-shirt aan had getrokken.
Op een gegeven moment zijn we even van de route afgeweken om wat te eten en drinken. We kwamen uit bij The Fish Club in Kijkduin.
Ondanks de warmte had ik eigenlijk toch wel zin in een lekker kopje thee.
Ik eet geen vlees, en zelden vis… Maar heel af en toe eet ik wel kibbeling of zalm. Zo ook gisteren, bij The Fish Club. Was heel erg lekker (en veel, haha. We zaten behoorlijk vol).
Vorig jaar was de route precies hetzelfde, maar dan andersom. Hier lopen we alweer een beetje terug naar het begin/eind.
Vlak voor de finish kwamen we nog een groep tegen in militaire kleding en met bepakking. Ze waren luidkeels aan het zingen. Was wel leuk en bijzonder om te zien en horen. Wat ze precies zongen kan ik niet vinden, maar het ging in elk geval deels zo: een iemand: “far away” iedereen “FAR AWAY” een iemand: “far away” iedereen: FAR AWAY!”.
En toen bereikte we de finish! :-) Foto met mamma en Pojke. Eentje waar hij zijn ogen niét dicht heeft… Een wonder!
Jaaaaa! Gedaan 🙌🏼
En later die dag… lag Pojke heel trots met zijn medaille op de grond… ;-)
Die duinen, strand en zee, mis ik hier toch wel. Prima dag was het om zo’n fijne wandeling te maken :)
Zeker! Was er geweldig weer voor. Snap wel dat je dat mist. Hoor dat ook vaak van m’n broers die redelijk dicht bij zee ook zijn opgegroeid en nu verder van zee wonen.
Klinkt als een hele goede en gezellige dag!
Wat een leuk verslag! Heerlijk zo’n wandeling met dat mooie weer :)