“Please put on your seatbelts and get ready for take off!” Ja, heel leuk en aardig allemaal, maar wat als je vliegangst hebt? Ik zelf durf bijvoorbeeld het vliegtuig niet in, maar anderen met vliegangst durven dat wel. Heb jij tips voor me? Ik geef onderaan het artikel 3 tips!
In de vakantieperiode gaan veel mensen op vakantie (vandaar ook dat het de vakantieperiode heet, Kim…). Een groot deel van de mensen gaat met de auto op vakantie, maar een ander deel gaat per vliegtuig weg. Soms omdat het sneller is dan met de auto, soms omdat het simpelweg te ver of onmogelijk is om met de auto te bereiken.
Mijn moeder vindt autorijden geen probleem, zolang het maar niet langer dan een uur of vier/vijf is. We kunnen dus wel naar Duitsland, België en een deel van Frankrijk, maar veel verder gaat niet omdat het dan te lang rijden is voor mijn moeder. Ik zou heel erg graag eens naar Spanje, Italië en Portugal gaan, maar dat is te ver rijden. Met de trein is een optie – daar kijken we nu voor, omdat we graag in september twee weekjes weg zouden willen. Het is lang in de trein zitten, maar je hoeft niet te vliegen!
Vliegen is namelijk iets waar ik erg bang voor ben. Wat me precies zo bang maakt is het niet weg kunnen en geen controle hebben. Het opstijgen en landen vind ik totaal niet eng. Leuk eigenlijk, zelfs. Gek hè, want dit zijn eigenlijk de ‘gevaarlijkste’ momenten van het vliegen. Wanneer je eenmaal in de lucht hangt in die ijzeren koker vind ik het maar een eng idee. Je kunt voor een bepaald aantal uur niet weg. Je hangt vaak heel stil in de lucht, of je nog vooruit gaat? Geen idee, daar moet je maar op vertrouwen, want je voelt het niet. Tenzij je natuurlijk veel turbulentie hebt. Dat is nog iets wat ik leuk vind… Dan merk ik namelijk dat er iets gebeurd, haha.
Toen ik kleiner was heb ik wel gevlogen. Een keer naar Zuid-Afrika toen ik vijf was, en naar Amerika toen ik 1 was, en nog een keertje naar Amerika toen ik 15 was. Van de eerste twee keer kan ik me niks meer herinneren. Ik schijn het toen allemaal wel prima hebben gevonden. De laatste keer was helaas iets minder fijn (lees: een ramp).
We vlogen van Amsterdam naar New York JFK. De vlucht duurde ongeveer 6,5 uur, geloof ik. Op zich niet súper lang, maar toch ook niet echt kort. Ik dacht van te voren dat ik een lange vlucht minder eng zou vinden dan een korte vlucht, maar dat bleek niet zo te zijn, haha. Het leek me namelijk heel erg eng om te stijgen en landen, maar dat vond ik dus vooral leuk. Toen we ongeveer een half uurtje in de lucht hingen kwam de vreselijke paniek opzetten. Ik raakte in paniek. Niet om de anderen in het vliegtuig (ik ben namelijk stiekem nogal bang dat er aanslag wordt gepleegd met/in mijn vliegtuig en we neerstorten en allemaal dood gaan, lekker dramatisch), maar om het in de lucht hangen. Aangezien we pas een half uurtje in de lucht hingen en nog 6 uur moesten was dat niet heel ideaal.
Een aantal uur lang heb ik gehyperventileerd en ben ik in paniek geweest. Stewardessen waren wel heel lief hoor, ze probeerden me te helpen waar dat kon. Ze vroegen de reserve-piloot(? niet de co-piloot, maar de derde, zeg maar, die aanwezig is bij lange vluchten) met me te praten. Hij legde me van alles uit over vliegen, de veiligheid en de gevaren. Ik mocht zelfs mee om bij de piloten in de cockpit te kijken! Lief! Ze zaten gewoon nootjes te eten, haha. Ze hoefden eigenlijk bijna niks te doen, wanneer we eenmaal in de lucht hingen. Ik vond dat heel bijzonder om te zien. Echt rustiger maakte het me alleen niet… Hm, balen.
Uit eindelijk kwamen de stewardessen met het idee een noodlanding te maken, omdat ik ons deel van het vliegtuig nogal op z’n kop zette, haha. Oeps! Dat wilde ik niet, want ik moest sowieso dan ook weer terug naar Nederland vliegen. Zwemmen was wat ver, aangezien we inmiddels wel boven Canada hingen. Het laatste redmiddel van de stewardess was mijn moeder overhalen om mij kalmeringsmiddelen te geven. Dat klinkt heftiger dan het was hoor, het was een simpel natuurlijk middeltje wat me rustiger zou maken. Ik zelf had eerder geweigerd, omdat ik bang was om in slaap te vallen – als dat zou gebeuren kon ik niet in de gaten houden wat er gebeurde, dat zou natuurlijk een ramp zijn. ;-) Toen mijn moeder goedkeuring gaf ‘dwongen’ ze mij met z’n allen om het in te nemen. Nadat ik ervan overtuigd was dat het geen slaapmiddel was heb ik de pillen genomen. Het hielp binnen een half uur. Alle spanning ging uit mijn lichaam, zo fijn! Heel gek, want al mijn medicatie van de psychiater en huisarts doet niks, maar dit natuurlijke middeltje heeft me wel vaker geholpen! De rest van de vlucht ging het redelijk goed. Op de terugvlucht hebben we direct maar om deze medicatie gevraagd. :-) Toen heb ik een tijd lang ‘geslapen’, of in elk geval met mijn ogen dicht gelegen. (Ik heb overigens een foto van mij op de heenvlucht… Die heb ik maar niet als afbeelding in deze post geplaatst. Dan wil niemand meer vliegen, haha, uit angst dat er ook zo’n meisje in jouw vliegtuig zit!)
Maar goed, na deze ervaring durf ik dus helemaal niet meer te vliegen. Ik zou heel erg graag naar Amerika terug willen, maar dan zal ik moeten vliegen. Ik krijg nu al bijna last van paniek wanneer ik denk aan het ‘opgesloten’ zitten in een vliegtuig. Er zijn verschillende cursussen, maar die zijn vooral nuttig als je bang bent voor opstijgen en landen, want daar maak je uit eindelijk een vlucht van max. 2/3 uur, geloof ik. Ik ben juist na een tijdje erg bang. Ik ben ook bang dat het kalmerende pilletje nu niet helpt en de paniek weer zo lang blijft aanhouden… Maar ik wil zó graag weer op een verre vakantie…
Ik ben heel benieuwd of jullie tips voor me hebben. Ik hoop het! :-)
Op internet zijn een hoop tips te vinden. Hieronder drie tips voor jullie:
1. Zorg voor afleiding tijdens de vlucht. Ga een boek lezen, een film kijken of muziek luisteren om jezelf af te leiden! De vlucht is dan zo voorbij!
2. Let op je ademhaling. Wanneer je angstig bent ga je vaak verkeerd ademhalen en krijg je last van allerlei lichamelijke klachten. Dat is natuurlijk niet fijn en zorgt vaak juist voor paniek. Probeer op je ademhaling te letten. Goed in- en uitademen… :-)
3. Sta stil bij je angst. Hoe reëel is deze eigenlijk? Er stijgen dagelijks héél erg veel vliegtuigen op – de kans dat er met jouw vliegtuig iets gebeurt is heel erg klein! Daarnaast zijn er heel veel veiligheidscontroles waar een vliegtuig doorheen moet, de kans dat er iets mis is met het vliegtuig is zó klein! Bedenk dat een vliegtuig een heel veilig vervoersmiddel is. De kans dat er iets gebeurt wanneer je in de auto zit of op de fiets is vele malen groter.
Helpt dat nog niet? Je kunt altijd nog een vliegangstcursus volgen! Deze zijn echter wel best duur… Maar daarna kan het goed dat je van je angst af bent.
Hebben jullie tips voor mij?
Liefs
Wauw wat een herkenbaar artikel! Mooi geschreven! Zoals je weet heb ik de laatste paar jaren meer en meer last gekregen van vliegangst, ondanks het feit dat ik toch aardig vaak vlieg.
Nu krijg ik gewoon vaak een paniekaanval voordat ik het vliegtuig in ga (als je met 5 personen (in plaats van max 4) op dat plateau staat). Zodra ik zit (altijd aan de buitenkant, ik móet weg kunnen) doe ik gewoon mijn muziek zo hard aan dat ik niets hoor. Geen gillende kinderen, geen gekke geluiden, gewoon alleen muziek. Vervolgens houd ik me heel goed vast en probeer ik wat te lezen.
Een tip: de piloten en stewardessen doen ook maar gewoon hun werk, en zij willen net als jou gewoon aan het einde van hun werkdag veilig naar huis, naar hun gezin. Ze zullen er dus alles aan doen om je veilig op je bestemming te krijgen .
Ik hoop dat dit je wat meer gerust stelt
Dat zegt mamma inderdaad ook altijd. :-) Ook vroeger wanneer ik bang was in de bus en zo. Vond ik altijd wel een hele fijne gedachte inderdaad!
Ik hoop dat je je snel iets minder angstig gaat voelen in het vliegtuig!
Hey Kim,
Ik heb zelf ook last van hele erge vliegangst, daarnaast heb ik ook last van paniekaanvallen. Dus voor mij is het dan dubbel. Ik heb dit jaar voor het eerst weer gevlogen na jaren en ik heb daarna weer 2 keer gevlogen. Nu ga ik ook weer vliegen en ik ben ook hartstikke bang. Maar goed, mijn tip is gewoon GAAN! Anders ga je nergens, je bent in het begin bang maar op een gegeven moment ga je jezelf afvragen waarom je zo bang was. En als je bang bent dat er een aanslag komt of wat dan ook, schat dan was het jouw tijd. Juist van alle vliegtuigen, raakt het jouwe?! Schat.. Verstand op nul en gaan. Laat je angst je lekker pakken, je lichaam gaat vanzelf moe worden van al het angst en daarna zal het weggaan
Best apart dat jij de delen die ik het spannendst vind, juist het leukst vindt! Ik heb geen vliegangst, maar vind het wel altijd een beetje spannend bij het opstijgen en landen en zeker bij turbulentie. Toch vlieg ik heel graag. Ik heb helaas geen tips, maar zou zeggen dat als die pilletjes je helpen, ik dat zeker niet zou afwijzen. En in Europa kan je eventueel ook nog met de bus reizen trouwens ;-)
Gek hè, dat die dingen mij juist blij maken? Ergens vind ik het zelf ook beetje gek, haha.
In Europa kun je inderdaad met de bus reizen, maar (ja, altijd weer die maar he…) dat durf ik ook niet, ivm bussen vol toeristen die nog wel eens verongelukken. Stom stom!
Zijn cursussen echt alleen gericht op stijgen en landen? Volgens mijn zijn er ook wel cursussen die het hele spectrum behandelen. Ook als deze ‘maar’ twee of drie uur vliegen krijg je wel de gelegenheid om te wennen.
Verder heb ik zelf nooit het gevoel dat ik opgesloten zit, want ik kan opstaan, bewegen, een rondje door het vliegtuig lopen enz.
Opgesloten inderdaad meer qua ‘niet uit het vliegtuig kunnen’. Bij een trein bijvoorbeeld, weet ik altijd dat ik er na een aantal minuten weer uit kan omdat er dan weer een halte is (desnoods kan ik aan de handrem trekken, haha).
Qua cursussen zullen er misschien wel zijn waarbij je twee a drie uur vliegt, maar dat is juist het punt waarop mijn angst begint. Als je twee/drie uur vliegt ben je een behoorlijk deel bezig met stijgen en landen, wat ik juist weer leuk vind, hihi.
Liefs
In de vakantieperiode gaan veel mensen op vakantie (vandaar ook dat het de vakantieperiode heet, Kim…). Haaahahahahaha! Ik heb geen last van vliegangst. Als het zou kunnen zou ik overal per vliegtuig heengaan. Boodschappen doen, naar mijn ouders. Ik vind het te vet voor woorden. Helaas heb ik sinds mijn 16e al niet meer gevlogen. Mijn zus is ook bang en die had een filmpje gevonden op internet waardoor ze niet meer bang was. Of in ieder geval een stuk minder. Zal ik haar eens vragen?
Hahaha, boodschappen doen met het vliegtuig, dat zou tof zijn!
Als je dat zou willen doen, heel erg graag! :)
Shaise, ze kan ‘m niet meer vinden helaas.
Geeft niet! Ik ga zelf maar niet zoeken, want ik denk dat mijn angst daar niet minder van wordt :-)
Wat jammer dat je vliegangst je belemmert om naar bepaalde bestemmingen af te reizen. Maar ik snap dat het iets is waar je niet 1, 2, 3 van af komt. Ik zou even niet weten hoe ik je hiermee kan helpen, maar ik hoop dat je misschien wat aan de tips van anderen hebt! En met de trein op vakantie is een mooi alternatief voor deze zomer toch :-)
Ja! :)
Ik ben net terug van vakantie met het vliegtuig en voel me ook niet altijd helemaal op mijn gemak, maar echt angst heb ik niet. Ik vind het ook vooral eng dat ik geen controle heb en niet weg kan als er iets zou gebeuren, en ook dat ik noet zou weten wat te doen als er wat zou gebeuren… Ook al kan je waarschijnlijk niet veel doen! Ik probeer mezelf zoals je zegt ook af te leiden door een boek te lezen of te slapen en verder mezelf ook gerust te stellen door te denken dat de kans dat er iets misgaat heel klein is – kleiner dan met de auto of gewoon te voet of met de fiets – en dat als er iets misgaat het mijn ‘lot’ is en ik er toch niets meer aan kan veranderen, dus bang zijn op voorhand heeft geen zin ;-) Dat helpt meestal wel voldoende voor mij ;-) Misschien kan je eerst eens proberen weer een korte vlucht te doen zoals naar Spanje of zo, dan ben je zoals je zegt vooral met stijgen en landen bezig…
Fijn dat die dingen jou genoeg geruststellen. :)
Liefs
Ik ben een ervaren vlieger. Ik heb al zo vaal gevlogen en het is eigenlijk nooit echt een probleem geweest. Ja die ene keer dat ik in mijn eentje maar Canada vloog vond ik spannend.
Wat ik altijd doe zodra ik binnenkom is even kijken wie de stewardessen zijn. Als ik die even aankijk of hallo zeg, voelt dat altijd fijner. Ik weet niet zo goed waarom, alsof je iemand dan kent. Daarna ga ik zitten, doe ik mijn oortjes in en mijn ogen dicht. Dat hele veiligheidsverhaal sla ik altijd over (toevallig had ik het daar met mama over deze week. Kon dat hele riedeltje nadoen, oeps). Ik kijk wel om me heen, maar niet paranoia als in; die heeft een baard, dat is vast een terrorist.
Ik kan me trouwens wel voorstellen dat zo’n ding in de lucht beklemmend voelt, maar zeker met een langere vlucht is het vliegtuig zo groot en kun je best even een rondje lopen of je terugtrekken op de wc -die zijn er genoeg- of zelfs in de business class als je dat vraagt. Maar mijn beste tip is dus oortjes in en ogen dicht en je helemaal concentreren op de muziek.
Ik hoop dat ik het nog eens aan zal durven. :-)
Ah wat ontzettend lief dat ze je het allemaal gingen uitleggen en je zelfs mocht kijken hoe het eruit zag enzo! Ik snap de situatie heel goed. Je kan geen kant op en dat maakt het heel eng. Het enige wat ik kan bedenken is (naast jouw tips) bij de huisarts om valium vragen. Dat is niet niks, maar het lijkt me wel prima voor op een vlucht van een paar uur. Dat werkt bij mij in ieder geval heel goed! (niet bij vliegen maar in andere situaties)
Ja! :)
Ik ben daar best benieuwd naar. Zou het in andere situatie moeten proberen, om het aan te durven, want ‘wat als het niet helpt’. Bedankt voor je tip. :)
Oké, dit gaat je waarschijnlijk niet helpen. :P Ik had er nooit problemen mee, maar ik merk sinds de laatste 3 keren dat ik vloog (van NL naar Kopenhagen en vice versa) dat ik nu juist vooral zenuwachtig wordt van de landing. Verder absoluut geen problemen en ik heb ook echt geen flauw idee waar het opeens vandaan komt. Ik denk omdat er veel wind was in Kopenhagen (zoals in Kopenhagen/Malmö altijd het geval is) en we daardoor wat gingen ‘wiegen’. Heb trouwens ook geen idee hoe ik er vanaf kom.
Ah, snap ik wel! Ik vind landen juist wel oké, dus je maakt me niet banger, haha. :)
Voor mij is dat altijd juist zo’n momentje van ‘pffff het is weer allemaal goed gegaan’. Als we dan neer zouden storten hoop ik maar dat het snel gaat en ik er weinig van mee krijg, haha. Lekker dramatisch allemaal!
Wat lastig! Ik kan me er wel wat bij voorstellen. Dat hele ‘je kan nergens heen’ gevoel. Zelfs heb ik er geen last van maar ik ben echt een te erge droogkloot. Mijn vriend vond ’t vliegen naar Londen best wel eng en ik had zoiets van ‘och als we neerstorten kan ik er toch niks aan doen dus ik ga me er geen zorgen om maken’, haha.
Haha, fijn dat je zo kunt denken!
Hee Kim, echt tips heb ik niet, want ik heb precies dezelfde angst, maar ik weiger om mijn vakantie ervoor te annuleren. Na wat er ook in Tunesie gebeurd is, wordt mijn angst weer groter. We gaan naar Griekenland en natuurlijk is daar ook e.e.a. aan de hand. Ik praat veel met mijn vriend hierover, omdat het zo niet groter wordt in mijn hoofd. Welk natuurlijk middel heb jij geslikt voor in het vliegtuig? Ik kan namelijk niet tegen de pammetjes (dan wordt ik een soort speedy conzales vs. tazmanian devil. Dus daar word je niet vrolijk van! Maar het idee dat ik iets heb wat me kan kalmeren zal waarschijnlijk al helpen rustig te blijven. Pfoee zie er ook zo tegenop! Maar goed, in feite is het niet zo heel rationeel. In het verkeer gebeuren velenmalen meer ongelukken. Het rationaliseren is dan ook iets wat ik vaak doe. Wel tof dat je in de cockpit mocht kijken!
Haha, nee dat klinkt inderdaad niet ideaal – de pannetjes. Ik heb toen drie valeriaan pilletjes genomen. Deze zorgde echt voor heel veel rust. Ze zijn verkrijgbaar bij de apotheek, daar zijn ze veel goedkoper dan bij bijv Kruidvat. Ook hebben ze bij kruidvat vaak dingen toegevoegd en bij de apotheek niet. Ik hoop dat het je kan helpen!
De kans dat er iets gebeurd is inderdaad heel erg klein! De vlucht van hier naar Griekenland is volgens mij een simpel routine klusje voor piloten en mocht er iets met het toestel zijn (bijv motoren) dan kunnen ze altijd als zweefvliegtuig door naar een vliegveld in de buurt om daar te landen. :-)
Hoop dat je kunt genieten van je vakantie!
Ze zeggen: fasten your seatbelts… kan merken dat het even geleden is dat je hebt gevlogen. :p Geeft niet hoor. Ik zelf vind vliegen wel leuk, al ben ik nog maar twee keer met het vliegtuig weg geweest. Tips heb ik dan ook niet. Ben wel benieuwd wat voor kalmerend middeltje je kreeg!
Hahahaha oops! Dat wist ik wel, eigenlijk ;-) Alleen geen idee waarom ik het in mijn blogje verkeerd heb schreven. In groep acht deed ik een musical ‘Take Off’ over een vliegveld, haha, dus ik zou het moeten weten! Daar zongen we namelijk een liedje en daar hoorde je zo’n stem die zei “please fasten your seatbelts and get ready for take offfffffff!’ Haha.
Ik kreeg toen Valeriaan! Niks heftigs of zo, dus. :) Maar wel heel fijn!
Helaas geen tips voor jou. Tenminste niet van mij ahha. Ik heb zelfs nog nooit gevlogen. Eerst vond ik het juist fijn om gewoon in de buurlanden op vakantie te gaan en frankrijk is dan ook nog te doen met ov of auto. Maar nu lijken mij verre bestemmingen mij ook erg mooi. Ik heb alleen op dit moment zelfs paniekaanvallen soms en dan. Op zich kan ik er nu mee over weg, maar voorlopig wil ik niet denken dat ik een vliegtuig instap. Eerst maar van de paniekaanvallen afkomen en dan zie ik het wel. Misschien stap ik dan wel zo gewoon een vliegtuig in zonder problemen.
Hoop dat dat binnenkort lukt! :-)
Tips heb ik niet, ik heb namelijk geen angst voor vliegen. Ik vind het heerlijk, afgezien van de ontzettend pijnlijke oren. Tot nu toe, 3 of 4 x gevlogen.
Ik heb geen vliegangst. Ik vind vliegen op zichzelf echt fantastisch! Maar ik ben wel heel bang om opgesloten te zitten (waar dan ook) en dan ziek te worden.. Of dat anderen om me heen ziek worden. Voor mezelf ga ik in ieder geval zorgen voor een Primatour (voor eigen misselijkheid + het kalmeert al wat) en misschien nog een half kalmeringstablet. Die gebruik ik vaker en ik weet dat ze bij me werken. Dus we gaan het meemaken.
Ik raad jou aan te beginnen met een korte vlucht van ongeveer 2 tot 3 uur, naar bijvoorbeeld Spanje of Italië. Eer dat je opgestegen bent, kun je bijna alweer gaan landen. En dan toch een kalmeringstablet nemen. Als ze toen zo goed hielpen, dan zal dat nu zeker niet anders zijn!
Ik vlieg best regelmatig nu ik in Engeland studeer, even op en naar naar huis. Heb nooit last van vliegangst gehad totdat ik met noodweer vloog afgelopen April. Ik dacht serieus dat het vliegtuig neer ging storten en ik was niet alleen, mensen naast mij zaten met dichtgeknepen ogen naast mij te zweten van angst.
Hierna klopt mijn hart al in mijn keel bij het kleinste beetje turbulentie… Echt balen!
Ik heb niet direct tips, maar ben ook geen zo’n fan van vliegen. En te zeggen dat ik vroeger nog piloot wou worden. Na mijn eerste vliegervaring heb ik dat dan maar aangepast naar luchtverkeersleider, maar da’s er dus ook niet van gekomen.
Bij mij is het niet echt vliegangst, maar het claustrofobische gevoel in die sigaar met een paar honderd man dicht opeengepakt opgesloten te zitten. Mijn evenwichtsorgaan vindt vliegen ook niet zo leuk, vooral het bochten nemen en stijgen/dalen, en in combinatie met dat opeengepakte gevoel al helemaal niet. Dat evenwichtsorgaan valt te kalmeren met pillen tegen reisziekte, je wordt daar ook wat loom van en dan is het wel oké. Maar vliegen vind ik vooral saai, eigenlijk.
Tijdens de beruchte uitbarsting van de Eyjafjallajokull (die we het jaar ervoor in IJsland hebben gezien, trouwens, en ja, ik kan het correct uitspreken), zaten we vast in Wenen en geraakten dus niet thuis met het vliegtuig. We hebben dan een treintraject in elkaar moeten puzzelen, een achttal treinen genomen en meer dan een dag onderweg (met een toen zwangere vriendin). Ook best vermoeiend, maar wel een paar mooie stukjes gezien (onderandere een heel stuk langs de Rijn in Duitsland gereden).
Ook ooit eens heen en teruggereden met de bus (Eurolines) naar Slovakije. Doe ik nooit meer, je moet dagenlang recupereren van zo’n busrit.
De trein lijkt mij inderdaad ook wel heel erg fijn, omdat je zoveel moois ziet onderweg! De bus vind ik zelf niet zo’n fijne optie, zoals jij ook schrijft.
Vind het ‘leuk’ om jouw ervaring te lezen, rondom het vliegen. :) Bedankt voor het delen!
Ik kan het me best wel goed voorstellen hoor, je hebt inderdaad geen controle en je weet vaak niet wat er precies gebeurt. Ik heb zelf geen vliegangst, hoewel ik juist bij het stijgen/dalen en bij turbulentie wel een beetje een naar gevoel in mijn buik heb. Wat goed schijnt te helpen, is om te bedenken dat vliegen volgens onderzoeken echt de veiligste manier van reizen is en dat vliegongelukken echt niet zo vaak voorkomen als het lijkt door alle media-aandacht.
Klopt! Het helpt me wel om dat te onthouden :-)
Maar als je 2 a 3 uur kunt reizen, kun je toch bijvoorbeeld naar italie met het vliegtuig? En als je dan sowieso zo’n ‘paniekpilletje’ (wat is het merk trouwens?) inneemt, en dan merkt dat je niet in paniek raakt, dan helpt dat misschien ook weer voor wat langere vluchten?
En verder veel afleiding zoeken inderdaad, bijv. een spel spelen met je moeder. Niet lezen in je eentje ofzo, want dan kun je juist weer in je eigen gedachten gaan verdwalen denk ik ;-)
Dat is inderdaad waar :) Dan zou zo’n cursus nog zo nutteloos niet zijn.
Bedankt voor je tips. :) De paniekpilletjes zijn hele simpele Valeriaan van de apotheek!
Ik heb nog nooit gevlogen, maar dit gaat waarschijnlijk in augustus gebeuren als ik naar vrienden in Wales ga voor een housewarming! Ik vind het echt super spannend!