Tijd voor een update!

Lang geleden dat ik een update heb geplaatst. Lang geleden dat ik echt heb gedeeld wat er zoal in mijn leven gebeurt. Hoog tijd voor een update dus! 

Stapjes
Mocht je me op andere sociale media volgen dan heb je het vast wel meegekregen. De afgelopen tijd heb ik behoorlijk wat stappen gezet. Ik heb onder andere iets heel spannends gedaan met de hondentraining, ik heb met mijn beste vriendin van de middelbare school afgesproken (voor het eerst in 4 jaar! Take that, anxiety!), ik ben begonnen met een korte beginnerscursus ukelele… Hier komen later nog meer aparte blogjes over, omdat een aantal van mijn stappen van de afgelopen tijd een eigen blogje verdienen, vind ik. :-) Daar lezen jullie dus snel meer over!
Ik denk dat ik goed bezig ben, maar merk wel dat ik het nog erg lastig vind om te doseren en niet in een gat te vallen als ik moet bijkomen van een erg vermoeiende activiteit.

Gezondheid
De afgelopen paar maanden heb ik erg veel last gehad van allerlei lichamelijke klachten. Het is niet goed te duiden waar deze nu vandaan komen. Ze lijken niet perse stress-gerelateerd, maar er is tot nu toe ook niets uit onderzoeken door onder andere de huisarts gekomen. Er is een second opinion geweest bij een cardioloog, maar daar kwamen ook geen bijzonderheden uit (gelukkig!).
Het is dus nog steeds een zoektocht waar de klachten vandaan komen. Ze beperken me momenteel helaas behoorlijk in mijn doen en laten. Het is dus wel belangrijk dat het weer een beetje beter gaat. :-) Ik wil graag stapjes kunnen blijven zetten en nu word ik soms tegengehouden door mijn lichamelijke klachten.

GGZ
Oef, hier is vrij veel over te vertellen. Mijn eigen psycholoog is met zwangerschapsverlof en ik heb een vervanger gekregen. Het contact tussen ons liep heel erg stroef. Ik voelde me niet begrepen en nou ja, ik kon simpelweg niet goed overweg met haar manier van communiceren. Daarnaast verschilden onze meningen over het vervolg van de behandeling ook behoorlijk.
Het contact tussen ons verliep zo slecht dat ik tijdens een afspraak met haar en mijn moeder boos de kamer ben uitgelopen. Dit gebeurde na een woordenwisseling waar we niet meer uit kwamen. Ik heb meerdere keren mijn grens aangegeven, heel duidelijk. Het gesprek moest gestaakt worden, het was te veel. Een andere keer verder. Aangezien ze over mijn grenzen bleef gaan en ik meer en meer in paniek raakte ben ik de kamer uitgegaan. Dit met aankondiging, de psycholoog en mijn moeder mochten samen verder praten, ik zou wachten.
Dit is iets wat ik nooit eerder heb gedaan. Ik heb me er ook verschrikkelijk schuldig over gevoeld. “Wat een onbeleefde actie!!!”, bleef maar door mijn hoofd spoken. Achteraf kan ik ergens ook wel inzien dat ik écht duidelijk mijn grenzen heb aangegeven (mijn moeder is hier getuige van en heeft dit bevestigd) en dat ik heb gedaan wat ik had gezegd: ik ben weggegaan omdat het te veel was. Niet netjes misschien, maar op dat moment wel goed om te voorkomen dat er stoelen door de kamer zouden vliegen. ;-)

Op dit moment ligt het even helemaal stil bij de GGZ. Ik heb nog wel contact met de psycholoog via de mail. Ik mocht van mijn psycholoog beginnen met een van de groepstrainingen die ze geven bij de GGZ. Ze wist hier niet voldoende van om me direct aan te kunnen melden. We kwamen erop uit dat communicatietraining en emotieregulatietraining nu “geschikt” zouden zijn voor mij. Echter stond PMT (psychomotorische therapie) ook nog op het lijstje van behandelingen/trainingen die ik mogelijk zou gaan doen. Dit is een behandeling waarbij je meer gaat doen. Je gaat dus meer “uit je hoofd” en meer “in je lichaam”. Uit eindelijk is de psycholoog tot de conclusie gekomen dat ze PMT voor nu het best bij mij vindt passen. Nu wacht ik op een mail met daarin informatie over de wachtlijst, of het individueel of in een groep is, hoe vaak het is, wanneer ik kan starten… Afwachten dus!

Coach & hondentraining
Momenteel volg ik nog steeds de hondentraining. Eens per week train doe ik een soort sociale vaardigheidstraining met een hond (en de trainster/coach/begeleidster natuurlijk). Dit bevalt me heel erg goed. Nu vraag je je misschien af: goh, wat doen jullie dan? En wat is dat lastig uit te leggen! Maar ik merk er veel positieve effecten van. Hier zal ik later nog een apart blogje aan wijden, als de training is afgerond. Daar wil ik nu nog absoluut niet aan denken! Mag dit alsjeblieft voor altijd doorgaan?! <3

Als het goed is worden we ook nog deze week gebeld door een nieuwe levensloopbegeleidster. We zullen dan een kennismakingsgesprek plannen. Daarna verwacht ik dat de coaching zal gaan starten. Vandaag was het even stress, want er was ineens heel veel onduidelijkheid over wie mijn coach zou worden en hoe het allemaal zou gaan lopen. Gelukkig lijkt dit nu opgelost, maar in mijn hoofd moet het nog weer even landen. Het is nu nog een beetje alsof iemand een glas in 10000 stukjes kapot heeft gegooid en ik nu alle stukjes weer aan elkaar moet plakken om het glas weer te herstellen. Kost even tijd…….

Rouw
Praten over pappa… Ik merk dat ik het de laatste tijd best wel moeilijk heb met het feit dat pappa er niet meer is. Waarom ineens nu? Ik weet het niet. Zijn verjaardag komt eraan… 3 februari… Misschien is dat het. Misschien is het het feit dat het in mei 5 jaar geleden is dat hij is overleden… Ik weet het niet zo goed. Ik vind het even behoorlijk lastig.

Blog
Op mijn blog sprak ik eerder over “wat ik ga gebruiken voor mijn December Daily 2017“… Ik ben een heel eind inmiddels, maar mijn album is nog niet helemaal af. Ik kan het dus nog niet laten zien. Ook dit zal nog komen, als jullie dat nog leuk vinden! :-)
Er staan dus nog een hoop blogjes op de planning, maar ik vond een update eerst even op zijn plaats.

Hele fijne dag nog!

Liefs

Misschien vind je dit ook leuk om te lezen

Therapie update: gezamenlijk gesprek en verandering Gastblog: leven met een gegeneraliseerde angststoornis Behandelingen die ik tot nu toe heb gehad Hulp zoeken… Waar begin je?