Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning to dance in the rain
Wauw, sinds juli is er niets op mijn blog verschenen. Toch blijven er mensen naar mijn blog komen om artikelen te lezen. Dat vind ik heel bijzonder om te merken. Bedankt daarvoor. Ik vond het toch wel weer eens tijd om het bloggen op te pakken. Of in geval, een poging te doen tot… haha.…
Lang geleden dat ik een update heb geplaatst. Lang geleden dat ik echt heb gedeeld wat er zoal in mijn leven gebeurt. Hoog tijd voor een update dus!
Pfoe, wat is het lang geleden dat ik hier heb geschreven! Hoog tijd voor een update over hoe het nu gaat (in therapie). :-)
Hé, hoi, ken je me nog? Wat is het hier lang stil geweest zeg! Ik ben terug. Eens even tijd voor een “oneindige pirouette”, een update.
“Persoonlijke update”, een super saaie naam waar ik een hekel aan had gekregen. Nieuwe naam dus: oneindige pirouette. Een rubriek waarin ik schrijf over de dagelijkse dingen. Over hoe het met me gaat.
De afgelopen tijd heb ik de eerste twee delen van mijn intake gehad. Vandaag even een korte update over hoe het ging.
Het aantal persoonlijke updates heb ik de afgelopen tijd wat geprobeerd terug te dringen. Natuurlijk komt er in mijn blogs wel naar voren hoe het met mij gaat, maar ik wilde vandaag toch weer eventjes een “echte” persoonlijke update geven. Weer best wat te bespreken.
De afgelopen tijd heb ik nagedacht over hoe ik precies verder wil met mijn blog. Vandaag praat ik jullie bij over mijn ideeën…
Afgelopen week had ik een gesprek met mijn psychiater en SPV’er. Mijn moeder was hier ook bij. We hebben het gehad over hoe we nu verder gaan met de therapie en vandaag brengt ik jullie op de hoogte.
Het is weer eens tijd voor een persoonlijke update. Dat is alweer eventjes geleden. Hoe gaat het nu?