Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning to dance in the rain
Woensdag 23 november, 00:55. Pappa, van het begin van jouw ziekte tot nu is ontkenning een belangrijk ding (geweest). Ik heb hier al vaker over geschreven, maar mijn hoofd blijft er maar over malen, dus ik schrijf er nogmaals over. Ik weet het nog goed. Jij kwam met mamma terug van de dokter. Je was…
Er wordt heel erg veel geschreven over rouwverwerking. Over hoe het rouwproces normaal gesproken verloopt… Over rouw bij kinderen, bij volwassenen… Vandaag deel ik mijn ervaring met het rouwproces.
Vandaag is het 4 mei. De dag waarop men allen die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties en bij vredesoperaties herdenkt. Bij vrijwel iedereen bekend. Voor mij heeft 4 mei sinds een 3 jaar ook een andere (extra) lading… Het…
Lieve pappa, Vandaag ben je jarig. Gefeliciteerd. Zullen we een stukje taart eten? Met aardbeien en slagroom? Daar houd je toch zo van? Dat vind je zo lekker! Daarna vind ik het helemaal niet erg als je keihard muziek draait, omdat jij vindt dat het dan het allerbest klinkt. Ik zal zelfs niet met mijn…
Afgelopen vijf mei was het alweer twee jaar geleden dat mijn vader ons moest verlaten. Het lijkt nu zoveel langer dan twee jaar, maar tegelijkertijd ook zoveel korter.
Tadaaa, het is weer tijd voor een ‘mijn week in foto’s’-post! Deze week raakte mijn bloed kwijt, at ik een bijzondere lunch en lekker zomerfruit! Kijk je mee?
Een tijdje geleden kwam mamma al voor in mijn dankbaarheidslijstje, maar eigenlijk was dit niet genoeg. Mamma verdient een heel artikel, en nog zoveel meer. Eigenlijk veel meer dan ik haar ooit zal kunnen geven. Vandaag maak ik toch een beginnetje, door het schrijven van dit artikel.
Nog niet zo lang geleden plaatste ik een blog over het koesteren van herinneringen aan mijn vader. Deze kun je hier (praten over pappa #4) lezen als je dat wilt. In de reacties op die blog ging het een aantal keer over het bezoeken van het graf van een overleden dierbare. Aangezien mijn vader begraven is,…
Vanaf het moment dat mijn vader overleden was vond ik het heel erg belangrijk om elke herinnering aan mijn vader vast te houden. Ik was heel bang zijn stem te vergeten, foto’s kwijt te raken of zijn spullen los te moeten laten. De afgelopen maanden is dit iets minder geworden. Ik ben gelukkig(!) iets minder krampachtig…
5 mei 2012. Twee jaar geleden. 730 dagen, 17532 uur, zonder jou. Twee van jouw verjaardagen, twee bruiloften, de verhuizing van je oudste zoon naar Brussel… Allemaal bijzondere momenten waar jij niet meer bij hebt kunnen zijn. Vandaag mis ik je extra. Vandaag denk ik meer dan normaal aan je. Kon je maar terugkomen, was je…