Vorige week schreef ik een blogje waarin ik schreef wat ik zoal te doen had die week. Ik had toen op maandag een afspraak met (mogelijk) mijn nieuwe coach. Vandaag vertel ik hoe de afspraak is gegaan.
Eigenlijk kan ik daar kort over zijn: goed.
Toen ze binnen kwam was ik even in de war. Ik had een foto van haar op de website gezien. Ze had daar langer haar dan ze nu heeft. Dat was even verwarrend. Jep, zulke kleine dingen kunnen ervoor zorgen dat ik van slag raak wanneer ik spanning heb (ook wanneer ik geen spanning heb, eigenlijk).
Nadat ik mijn “beeld” even had bijgesteld kon het gesprek beginnen. Ze vroeg een aantal dingen. Ik deed ontzettend goed mijn best. Dat klinkt misschien enorm zelfingenomen. Ik doe natuurlijk altijd mijn best tijdens gesprekken, maar deze keer nog een beetje meer. Ik had vooraf zo’n goed gevoel bij haar. Een vriendin van mij wordt ook door haar gecoacht en wat ik van haar hoorde gaf me zo’n goed gevoel. Ik wilde zó graag dat zij mijn nieuwe coach zou worden.
Ik probeerde te antwoorden op de vragen die ze me stelde. Soms lukte dit, soms niet. Mijn moeder hielp waar nodig. Al snel merkte ik dat ze goed begreep hoe dingen voor mij werkte. Ze merkte op wanneer ze een te open vraag stelde. Dan stelde ze de vraag opnieuw, maar dan anders (duidelijker) geformuleerd. Één keer vroeg ik zelf om verduidelijking.
Dat vind ik vaak best lastig. Ze vroeg: “wil je er nog even over nadenken?”. Ik had natuurlijk wel het vermoeden dat het ging om of ik verder wilde met haar voor begeleiding, maar “er” is behoorlijk open. Ik antwoordde na even nadenken dus met “ik wil er best over nadenken, maar waar moet ik precies over nadenken”. Toen moest ze een beetje lachen en zei dat dat een terechte vraag was. Mijn eerste idee was goed, het ging erom of ik wilde dat zij mijn coach werd. Eigenlijk had ik al besloten dat ik dat graag wilde.
Ze begreep me erg goed. Luisterde, vertelde wat dingen over zichzelf, legde uit hoe we te werk zouden gaan…
Achteraf raakte ik wel enorm in paniek. Ik wilde geen coach meer, ik wilde niets meer. Het was allemaal te veel. Ik wilde weg, van alles en iedereen. Dit zag mijn nieuwe coach natuurlijk niet meer, omdat zij er toen niet was. Ik sprak met de vriendin die ook door haar gecoacht wordt. Zij vroeg aan de coach of ik haar mocht mailen.
Zelf wist ik niet zeker of dit mocht. Ze had het echter niet expliciet gezegd. Ze had haar kaartje met naam, adres, telefoonnummer en emailadres wel achter gelaten, maar niet expliciet genoemd dat ik haar zou mogen mailen en ze werd immers nog niet betaald voor het beantwoorden van mails door mij. Daarnaast is mijn ervaring dat ik wel mag mailen maar vervolgens te horen krijg dat ik te lang of te vaak mail en dat ik dat niet meer mag doen.
De coach zei eigenlijk direct dat het altijd goed was als ik mailde. Ik heb haar gemaild en uitlegt wat er achteraf gebeurde. Overprikkeling, was haar conclusie. Het gesprek was voor mij heel zwaar, te veel… Dat voelt heel naar en zwak. Ik wil ook gewoon een gesprek kunnen voeren. Het ging immers niet eens over moeilijke onderwerpen. Maar zo ver ben ik nog niet. Wie weet over een tijdje. Tot die tijd mag ik altijd mailen, appen en sms-en. Ook mag ik bij een gesprek altijd aangeven als het te veel wordt. Dit zal ik niet snel doen, omdat ik het nu nog niet herken op het moment zelf, maar pas achteraf in paniek raak.
Toen ik haar mailde kreeg ik snel antwoord. Een prettig antwoord. Dat was echt een positieve verrassing.
Wat ik heel bijzonder vond was dat ze aangaf dat ze het vervelend vond dat ze pas in het weekend het zorgplan naar ons zou kunnen sturen. Pas?! Dat was binnen een week! Dat is hartstikke snel! Ze doet het normaal dezelfde dag nog. Wow! Dat is anders dan ik gewend ben, op een positieve manier.
Misschien nog wel bijzonderder was dat ze in het zorgplan heel erg duidelijk opschreef hoe dingen voor mij werken, wie ik ben. Ze heeft me 1 keer gezien en heeft nu al beter door hoe dingen voor mij werken dan alle andere hulpverleners de afgelopen 4 jaar.
Tot nu toe ben ik echt ontzettend positief. Het is lastig, dat zal het nog een tijd zijn, maar ik heb er vertrouwen in. 🍀
Liefs
Wat fijn dat je er zo’n goed gevoel bij hebt!
Zeker! Ik hoop dat ze me goed kan helpen. :-)
Wat fijn Kim dat je zo’n goed gevoel bij haar hebt!
Hopelijk kan zij je goed ondersteunen/begeleiden waar nodig zal zijn.
Dat hoop ik ook, dankjewel! <3
Je hebt het gesprek heel goed gedaan! Wat ik mooi vind is dat je je nare gedachtes tijdens de paniek achteraf nu kunt relativeren. Je bent goed onderweg 👍
Achteraf, na de overprikkeling, kan ik weer rationeel nadenken. ;-) Meestal, haha. Dankjewel!
Wat fijn dat het zo’n goede match was! Fijn dat jullie kunnen starten.
Fijn dat je zo positief bent. Hopelijk kun je met haar wat stapjes gaan maken :-).
Dat hoop ik ook!
Wat fijn meid!
Zeker :-)
Wat fijn dat je hier nu al zo’n goed gevoel over hebt! Hopelijk blijft dat ook zo :)
Dat hoop ik ook heel erg! :-)