Al toen ik mijn eerste blogs over Meneer Konijn schreef vertelde ik dat er een tweede konijntje zou komen. Een vriendinnetje voor Meneer Konijn. Inmiddels is dat tweede konijntje er, zoals jullie misschien in de vorige bunny update hebben gezien. Of ze vrienden of vijanden zouden zijn… Dat was natuurlijk de vraag… Vorige week woensdag was het eindelijk drie weken na Meneer Konijn’s castratie. Twee konijntjes zijn heel erg leuk. Een heleboel kleintjes ook, maar dan worden het er al gauw 100 en dat is wat bewerkelijk. ;-) Dus, Meneer Konijn werd gecastreerd en daarna mochten Meneer Konijn en Mini kennis maken.
Over wanneer je het best kennis kon laten maken was nog wat verwarring. De ene website en konijnenbezitter zei “twee weken na de castratie kun je ze bij elkaar zetten”, de ander zei “zes weken wachten, maar zelfs dan gaat het nog wel eens mis”. Goed… Daar hebben we dus niet veel aan. Ook de dierenarts gaf geen sluitend antwoord. We zijn maar voor drie weken gegaan. :-) In de hoop dat dat goed zou gaan…
Vorige week woensdag dus. De dag. Ik vond het stiekem heel erg spannend. Op internet zijn zó veel verschillende manieren van koppelen te vinden. De één zegt dat je ze telkens iets langer bij elkaar moet zitten. Eerst 5 minuten, dan een tijd wachten, dan 10 minuten als dat gaat. Op de andere website stond dat je ze – als alles goed gaat – niet meer uit elkaar moet halen, omdat dit weer een heleboel stappen terug in het koppelingsproces is. Het enige wat ik overal vond was dat vechten waarbij bloed vloeit niet de bedoeling is, maar dat kon ik zelf ook wel bedenken.
Ik ben uit eindelijk voor de “zet bij elkaar en zie wat er gebeurt” methode gegaan. Mini eerst in de ruimte. Zij is immers het kleinst. Daarna Meneer Konijn beneden halen… En dan maar toekijken. Eventueel ingrijpen bij te grof vechten…
Het koppelen is in de gang van de bovenverdieping gebeurd. Koppelen gaat het best in een neutrale ruimte (een ruimte waar ze allebei nog nooit zijn geweest). Ook moet de ruimte niet te groot zijn. De gang was dus perfect. (Nu komen er wat foto’s. Alvast een kleine disclaimer: de foto’s zijn niet van ontzettend goede kwaliteit. Het is nogal donker in de gang waar de koppeling plaatsvond)
Goed, de eerste kennismaking. Heel even hupsten ze allebei door de gang. Het leek of ze elkaar niet echt zagen of in de gaten hadden dat er nog een konijn in de ruimte was. Meneer Konijn rende op een gegeven moment ineens op Mini af. Sprong bovenop haar en begon op haar te rijden. Tja. We hopen maar dat de castratie goed is gegaan… ;-) Gelukkig wist ik dat dit gewoon rangorde bepalen was. Het was natuurlijk al te verwachten dat Meneer Konijn de overhand zou hebben. Hij is immers bijna drie keer zo groot als Mini.
Op een gegeven moment vond ik het wel een beetje zielig. Bij elke beweging die Mini maakte kwam Meneer Konijn weer op haar af gesprint en sprong weer bovenop haar. Sneu. Het werd echter niet vechten of iets dergelijks, dus ik heb ze maar gelaten. In de hoop dat het vanzelf beter zou worden.
En warempel. Inderdaad. Aan het eind van de dag was de rust wedergekeerd. Ze konden samen in het hok. :-) Ik verwachtte dat de rangorde hier opnieuw zou moeten worden bepaald, maar dit viel gelukkig (voor Mini) mee.
Samen het hooihuis slopen is hartstikke leuk! :-)
En nu vind ik ze eigenlijk elke ochtend samen op het plankje Zo lief! De ene keer wast Meneer Konijn Mini, de andere keer is het andersom. Ze lijken zich goed op hun gemak te voelen bij elkaar. Dat is heel erg fijn. :-)
Ik heb (helaas) nog geen goede foto’s kunnen maken wanneer ze los liepen. Deze komen nog! :-)
*update!* Ik besloot toch nog wat foto’s te maken van Meneer Konijn en Mini op mijn kamer. Aanschouw… :-)
Liefs
Konijntjes hebben altijd een maatje nodig, heb ik me laten vertellen :)
Dat klopt. :-) Het zijn echte groepsdieren en samen zijn ze (meestal) gelukkiger dan alleen. :-)
Super fijn dat ze het goed kunnen vinden samen en dat ze niet gingen vechten! Ontzettend schattig.
Zeker! Ben ik heel erg blij mee.
Wat leuk, konijntjes als huisdier!
Zeker :-)
Zo fijn dat het gewoon goed is gegaan!
Ik heb ook twee konijntjes die ik in de toekomst wil gaan koppelen (kan dus nog niet omdat mijn mannetje nog niet gecastreerd is).
Ik ben heel benieuwd hoe dat zal gaan maar ik hoop dat het net zo gaat als bij jou haha!
Geniet ervan! x
Zeker! Ik hoop dat het bij jou ook helemaal goed zal verlopen.
Super fijn voor je dat het zo goed is gegaan! Wij hebben thuis ook al redelijk vaak cavia’s ‘gekoppeld’, dat ging bijna altijd ook gewoon goed. Het is in elk geval makkelijker dan katten koppelen, haha.
Ja? Van katten koppelen heb ik helemaal geen verstand, haha.