Oxazepam… Pammetjes in het algemeen. Je wordt ervoor gewaarschuwd. Eindeloos. Soms zijn ze nodig om iemand door een bepaalde periode heen te helpen… Maar wat als je er, ondanks alle waarschuwingen, toch afhankelijk van bent geworden?
De waarschuwingen
Sinds de start van de oxazepam in oktober (je kunt hier lezen hoe dat toen ging) ben ik wel honderden keren gewaarschuwd. “Pas op, dit medicijn werkt verslavend. Je zult steeds meer nodig hebben om het helpende effect ervan te ervaren. Je kunt niet meer zonder als je lange tijd oxazepam slikt.” En dat zijn dan nog niet eens de gezondheidsrisico’s die erbij komen kijken (bijvoorbeeld de vergrote kans op dementie wanneer je langdurig -pammen gebruikt).
Ik was gewaarschuwd. Zowel door mijn arts, als het internet. Eigenlijk vooral door het internet, eerlijk gezegd. Mijn arts zag in dat het nu niet anders kon. We konden geen alternatief vinden, aangezien ik op de antidepressiva niet/nauwelijks reageer, helaas. Het was even nodig om mij door de periode van heftige paniekaanvallen te helpen.
Bespreken
Vanaf het moment dat ik begon met de oxazepam was ik erg bang verslaafd te raken of afhankelijk te worden. Grote valkuilen bij deze medicatie. Ik heb eindeloos mijn angst besproken. Met de arts, met mijn familie. Iedereen stelde me gerust. Het zou niet gebeuren. Waar ze die wijsheid vandaan hadden? Geen idee. Het is totale onzin en ik geloofde er niks van. Ik had op dat moment echter ook geen hulp om met mijn paniek om te leren gaan. Er waren dus niet veel mogelijkheden. Voor mijn moeder (en ook voor mij) was/is het te zwaar om om te gaan met de echt heftige paniekaanvallen.
Maar nu…
Ja, en nu… Nu ben ik dus toch erg afhankelijk. Volledig afhankelijk, zou je kunnen zeggen. Ik kan niet goed de deur uit zonder oxazepam te hebben genomen. Maandag liep ik naar de brievenbus hier 50 meter vandaan toen ik mijn oxazepam nog niet had genomen en dat was een vreselijk gevecht. Deels in mijn hoofd. Deels in mijn lichaam. Ik ben me er goed van bewust dat het deels in mijn hoofd zit. Binnen gaat het prima zonder de oxazepam (tot een bepaald tijdstip), dat is “te doen”. Zodra ik naar buiten moet wordt het lastig. Het andere deel zit in mijn lichaam. Het gekke ademhalen dat mijn lichaam schijnbaar graag doet wanneer ik naar buiten ga. Mijn lichaam is inmiddels gewend geraakt aan dit medicijn. De werking zal minimaal zijn, aangezien ik het sinds oktober dagelijks slik. Toch kan ik niet zomaar stoppen.
Hoe verder?
Ik zou heel erg graag willen stoppen met de oxazepam. Ik wil niet zo extreem afhankelijk zijn van deze medicatie. Ik wil mijn dagen en activiteiten niet meer plannen rondom de momenten waarop ik oxazepam neem. Ik wil afbouwen.
Waarom doe je dat dan niet?
Omdat het vreselijk eng is. Het beangstigt me dat ik zal moeten “afkicken”. Hoe zal dat proces verlopen? Als ik mij gewoon tijdens het hele proces in huis zou kunnen verstoppen zou ik het prima vinden. Dat gaat niet. Dan zal ik een angst ontwikkelen om de straat op te gaan. Daarnaast moet het onder begeleiding, maar de hulpverlening werkt op dit moment niet heel erg mee. In april gaat de psychiater bij wie ik nu ben weer naar een andere afdeling. Dat is op zich natuurlijk helemaal geen reden om niet nu af te gaan bouwen. Het is een beetje een smoesje. Ik ben vreselijk angstig om af te bouwen en vooral voor alles wat daarbij zal komen kijken. Maar het moet. Ik wil het. En dus ga ik afbouwen. Omdat ik dat wil.
Mijn motivatie:
– ik wil mijn leven terug
– ik wil mijn leven inrichten hoe ik dat wil, niet naar de tijdstippen waarop ik mijn medicatie in kan nemen
– ik wil graag echt leren omgaan met mijn paniekaanvallen
– ik wil de gezondheidsrisico’s die langdurig oxazepam gebruik met zich mee brengen verminderen
– ik wil vertrouwen hebben in mijn lichaam
Liefs
Moeilijk, Kim. En balen dat je zo afhankelijk geworden bent, ik kan me voorstellen dat dat na zoveel onwaar blijkende “geruststellende” woorden erg tegenvalt. Maar de overtuiging in je laatste woorden is dan weer heel erg sterk. Dapper en moedig. Het zal vast heel lastig worden, maar je kan het. Zet hem op, succes en sterkte!
Ja, zeker..
Dankjewel!
Brrr ik schrik ervan dat het de kans op dementie vergroot .. Das voor mij ook wel even een eye-opener. Dat wist ik dus echt niet. Maargoed, ik wens je veel moed bij het afbouwen. Doe het alsjeblieft zo rustig mogelijk zodat je de minste kans hebt op afkickverschijnselen! Veel sterkte (: als je hulp met iets nodig hebt, of advies ofzo, im here
Volgend mij wel vooral bij structureel gebruik!
Dankjewel!
Er is een verschil tussen geestelijke verslaving en lichamelijke verslaving.. hou dat ook in je achterhoofd.
Dat weet ik! Een groot deel is geestelijk, verwacht ik. Een kleiner deel lichamelijk.
Jeetje wat heftig! Het is ook best wel dubbel dat je juist om je angsten onder controle te krijgen deze pammetjes bent gaan slikken, en nu zit je met een nieuwe angst!
Super knap en sterk van je dat je TOCH wilt gaan afbouwen. Ik wens je heel veel sterkte toe!
Dankjewel!
Ik heb ook ooit oxazepam voorgeschreven gehad, heb toen met opzet minder genomen dan voorgeschreven, alleen op extreem heftige momenten. Ik denk dat je veel baat zal hebben bij ademhalingsoefeningen, en een herinnering (misschien wel een kookwekkertje of iets dat je eraan herinnert) om op je ademhaling te letten, daar mee te oefenen. Dat kan echt fysieke rust geven.
Wat het naar buiten gaan betreft is het een kwestie van die drempel over en blijven oefenen. Die 50 meter naar de brievenbus zonder oxazepam is dan al een overwinning. In stapje kom je er wel! Je mag me trouwens ook altijd mailen.
Ja, wat dat betreft is oxazepam een rotmedicijn. Heel veel succes met het afbouwen meid. Je kan het!
Het stomme is dat ik eindeloos gewaarschuwd ben, maar aan de andere kant ook gerustgesteld door de psychiater. En nu… nu ben ik toch afhankelijk, haha.
Dat je de ‘wil’ al hebt, is al een hele stap. Het is een verschrikkelijk rotmedicijn die je eigenlijk zou moeten helpen maar nu je alleen maar meer de grond in trapt.
Dat is inderdaad al wat. :-) Ik hoop dat het afbouwen zal lukken.
Allemaal top redenen om af te bouwen. Ik vind het waanzinnig stoer dat je herkent én durft te benoemen dat je op dit moment afhankelijk bent. Ik hoop dat je je realiseert hoeveel zelfkennis en kracht dat vereist. Veel succes!
Dankjewel!
Er is een online afkickprogramma, benzo’s de baas, ik weet niet of je dat kent?
Dat ken ik, ja. Je hebt daarvoor wel verwijzing van de HA nodig, dus ik wacht even af hoe het gaat lopen met mijn huidige hulpverlening.
Afbouwen zal ook echt niet gemakkelijk zijn, maar het zal zich voor een groot deel in je hoofd afspelen. Want hoeveel effect heeft die oxazepam nu echt lichamelijk nog op je? Het doet wel iets natuurlijk, maar lang niet meer zoveel als in het begin omdat je er nu aan gewend bent. Dat zal met afbouwen waarschijnlijk ook zo zijn. Natuurlijk merkt je lichaam er wel iets van, maar je hoofd zal voor een groot deel van die angsten zorgen, juist omdat je je bang maakt om het afkicken. Probeer dat in gedachten te houden. Bouw in kleine stapjes af en probeer niet aan ieder gevoel in je lichaam een afkickverschijnsel te koppelen.
Je kunt het!
Ik weet inderdaad dat het grotendeels in mijn hoofd zit. Er zijn enkele verschijnselen die optreden wanneer ik probeer uit te stellen. Ik ga mijn best doen!
Het is heel verstandig om af te bouwen ik zou dat wel onder professionele begeleiding doen omdat het zeer verslavend is ik heb dit meegemaakt met een naaste als je bang ben om dement te worden zijn er nog veel meer negatieve bijwerkingen op den duur ,nu nog niet maar later, het helpt je nu bij je paniekaanvallen maar op den duur gaan die medicijnen ook niet meer helpen tegen die paniekaanvallen komen ergens vandaan en er zijn manieren om er mee om te gaan of het te laten verdwijnen bv emdr therapieën het ligt er een beetje aan waardoor de paniekaanvallen begonnen zijn mediteren is ook een hulpmiddel maar ik kan je wel vertellen dat er maar een optie is en dat is stoppen en in jezelf geloven dat je echt sterk genoeg bent om dit te overwinnen en je geest is een heel machtig middel als je jezelf moed inpraat ontelbare keren als dat in het begin nodig is dan doe je dat toch ik heb ook jaren geleden te maken gehad met paniekaanvallen en je kan het echt overwinnen het is je geest die de macht overneemt als je wat zwakker bent bv door hormonen dus probeer te relativeren en geef niet op het is gekomen dus het kan ook weer gaan als je de juiste hulp krijgt heel veel sucses
Bedankt!
Het is zeker een middel om de paniekaanvallen te onderdrukken. Dat is normaal iets wat ik niet zou willen. Iets waar ik doorheen zou willen gaan. Zonder medicatie. Het aan gaan… Maar op het moment dat ik de oxazepam startte ging dat niet. Toen was het te heftig. Maar dat doet er nu niet meer toe, nu gaan we proberen af te bouwen. :-)
Hi Kim, wat vervelend zeg dat je zo afhankelijk bent geworden van dit medicijn! Zelf heb ik ook oxazepam gekregen voor mijn paniekaanvallen maar dat was alleen in de tijd dat ik op de wachtlijst stond voor een psycholoog en ik mocht hem alleen slikken in geval van ”nood”.. Ik ben nu mede door een medicijn helemaal af van mijn paniekaanvallen en een therapievorm genaamd ERP heeft ook echt wonderen verricht ook al was het heel zwaar, misschien heb je er wat aan. Ik hoop dat het snel beter zal gaan met je! Keep up the good work, ook al ziet het er soms een beetje uitzichtloos uit, het komt echt goed! Liefs
Dankjewel! :-)
Ik slik sinds kort ook Oxazepam, of nou ja, ik heb het voorgeschreven gekregen en neem af en toe een halve als ik echt teveel paniek of spanning heb. Was mij er niet van bewust dat het zo verslavend werkt. Maar het gaat je lukken, ondanks dat het heel moeilijk is. Heel veel succes!
Als je het af en toe neemt, en een halve, denk ik dat je je niet zo veel zorgen hoeft te maken. :-) Echt in geval van nood is prima en helpt veel mensen enorm. Zolang het maar niet structureel wordt. :-)
Dankjewel!
(Dat ‘gekke’ ademhalen klinkt ook te herkenbaar trouwens.)
Ik denk dat het al een hele goede stap is geweest om dit te delen op je blog. Je hebt een lijstje gemaakt met waarom je het wil, dus zo kan je daar ook zelf regelmatig naar terug kijken en denken: ja, dit wil ik.
Sterkte meis, ik vind ’t heftig en rot voor je! <3
Dankjewel! <3
Ik ben ook afhankelijk geweest van pammetjes, niet voor paniek maar om te kunnen slapen. Zonder medicatie sliep ik gewoon niet… Uiteindelijk heb ik het tijdens een opname kunnen afbouwen (een maand lang bijna niet geslapen) maar ik zal niet snel weer benzo’s gebruiken…
Wat naar dat je bijna een maand lang niet hebt geslapen zeg! Pfoe, dat klinkt heftig. Was je opname ook om van de benzo’s af te komen of voor iets anders? Ik kan me heel goed voorstellen dat je niet snel weer benzo’s zult gebruiken. Maar niet doen…