Waar ik ook kom voor behandeling, de eerste vraag die me wordt gesteld is hoe mijn dagen er nu uit zien. Bij mijn huidige hulpverlening waren ze niet zo tevreden over mijn ritme. Bij de GGZ waren ze super positief.
“Oh, dus je staat tussen negen en tien op? Dat is fijn! Dat valt nog best mee! En je gaat om tien uur slapen? Prima, helemaal goed!” Dat was voor mij gek genoeg even raar om te horen. Natuurlijk kan ik later uit bed komen, dat zou een stuk erger zijn. Ik zou de hele dag in bed kunnen liggen… Het kan altijd erger en slechter. Daarnaast kan ik ook veel eerder of later naar bed gaan, dat zou veel erger zijn. Toch ben ik zelf niet tevreden met mijn ritme. Dat is denk ik het belangrijkste. Dat ik er zelf niet tevreden mee ben.
Ik zou graag minder lang in bed blijven. Ik heb het gevoel dat de dagen aan mij voorbij gaan zonder dat ik iets doe. Dat is zo zonde. Ik wil graag iets doen, iets nuttigs. Maar wat? Tja, daar lopen we vast.
Eerder opstaan
Ik zou eerder kunnen opstaan. Het liefst zou ik rond een uur of 8 wakker worden elke dag. Het liefst eigenlijk nog vroeger. Omdat ik ’s nachts vaak erg slecht slaap is vroeg opstaan helaas niet zo makkelijk. Waarschijnlijk zou het helpen als ik het ritme een tijd lang volhoud. Dat zou kunnen helpen voor het slapen. Het maakt echter niet uit hoe laat ik de avond ervoor naar bed ben gegaan. Ik slaap altijd tot ongeveer 10.00 en ga eigenlijk altijd tussen 22.00 en 23.00 naar bed. ’s Nachts slaap ik soms erg onrustig door nachtmerries en ik ben vaak wakker. Ik word in elk geval niet uitgerust wakker. Dat kan goed komen omdat ik te veel slaap.
Eerder opstaan is zeker een mogelijkheid. Iets wat ik kan en wil uitproberen. ’s Ochtends ben ik onwijs moe, haha. Ik zette vanochtend mijn wekker om 9.30. Toen werd ik wakker van mijn wekker en verzette ik hem – eigenlijk een soort van onbewust – naar 9.45. Toen viel ik weer in slaap en toen ik wakker werd verzette ik hem naar 10.00. Daarna om 10.15. Toen was ik een soort van wakker. Als ik een afspraak heb is het wel makkelijker om bij de tweede wekker uit bed te gaan. Dan zit er meer “druk” achter, terwijl die druk er niet is als ik alleen thuis ben.
Een ander ding: je moet ook nog úit bed komen… Dat is nog een dingetje…
Geen telefoon in bed!
Ongeveer een week heb ik voor mezelf de regel gehad dat ik niet op mijn telefoon mocht kijken wanneer ik in bed lag. Dat hield in: tijd kijken en evt. een berichtje openen mocht, maar Instagram bekijken en Facebook of Twitter openen waren verboden. Dit werkte heel goed om me uit bed te krijgen. Ik had in bed ook weinig te doen. Het kwam nog steeds voor dat ik gewoon eindeloos lag… Gewoon… Niks… Soms te piekeren, soms gewoon… Geen puf om op te staan, of zo. Geen telefoon in bed was echter wel een hele fijne en goede. Eerlijk is eerlijk, inmiddels heb ik dat weer laten gaan… Dat moet ik weer gaan oppakken. :-)
Veel mensen hebben gezegd dat ik mijn telefoon ergens anders in mijn kamer moet leggen zodat ik uit bed moet om de wekker uit te zetten. Misschien schaf ik een aparte wekker aan waarmee ik dit kan doen. Ik zal wel moeten gaan voor een wekker met een vreselijk irritant rot-geluid. Nu lig ik regelmatig gewoon vijf tot tien minuten lang naar het riedeltje van mijn wekker te luisteren (en dat terwijl ik al een behoorlijk irritant riedeltje heb ingesteld…). Heel mindful en zo, maar niet erg handig. ;-) Mijn telefoon wil ik graag naast m’n bed houden, voor het geval dat ik iemand moet/wil bereiken en mijn bed niet uit kan.
Later naar bed
Eerder ging ik rond 22.00 naar bed. Of eigenlijk precies om 22.00. Elke dag. Ik was compleet klaar met de dag. Inmiddels is dit iets anders geworden. Nu ga ik wel wat later naar bed. Ongeveer een uur. Dat komt voornamelijk omdat ik ’s avonds altijd mijn rek- en strekroutine doe. :-) Dat duurt bij lange na geen uur hoor, maar op de een of andere manier lukt het me om later naar bed te gaan. Dat scheelt een uur of twee slaap, dat is goed!
Medicatie
Eigenlijk zit ik de hele dag vol medicatie die mij moe maakt. De diazepam. Begeleidster noemde me afgelopen week verslaafd. Tja, zo zou je het kunnen noemen. Ik kan niet zonder en raak in paniek als ik onvoldoende heb. Ik krijg dan zulke heftige paniekaanvallen. Je zou kunnen zeggen dat ik dat dan maar gewoon moet uitzitten, maar eerlijk gezegd is dat voor mij nu geen optie. Dat zie ik echt niet zitten… Dan zou ik nauwelijks buiten komen. Of niet meer. Dat zie ik nog niet zitten. Let op de nog niet. ;-)
De psychiater heeft een tijd geleden voorgesteld om een lage dosis van een antipsychoticum (welke precies ben ik even kwijt). Dit heb ik toen afgehouden. Ik had veel hoop dat ik met mijn begeleidster een heleboel zou kunnen bereiken. Dat een behandeling gericht op autisme ervoor zou kunnen zorgen dat ik de antipsychotica niet nodig had. De antipsychotica zou overigens prikkels kunnen dempen, schijnt. Tot nu toe heb ik heel veel moeite met de begeleiding. Dat is jammer. 23 november heb ik mijn eerste intake bij het SARR in Den Haag. Daarna volgen nog twee afspraken. Wellicht kunnen zij iets voor mij betekenen. :-)
Cursus, werk, dagbesteding
Hier wil ik eigenlijk niet te veel woorden aan vuil maken. Dat klinkt erg negatief, maar zo bedoel ik het niet perse. ;-) Ik zoek naar passende dingen en dat blijf ik doen. Wat ik uit eindelijk zal gaan doen weet ik nog niet, maar hopelijk lukt het om iets te vinden wat ik leuk vind en wat passend is. Daarvan zal ik jullie op de hoogte houden.
Middagslaapje
Jup, oude oma Kim heeft elke dag een middagslaapje nodig. Heel simpel: om alle prikkels te verwerken en bij te tanken. Dan kan ik de dag daarna weer wat beter aan. Dat helpt me wel heel erg, dus voor nu wordt die niet geschrapt.
De Oplossing
Tja, de oplossing… :-) Da’s een goeie. Een hele zeur-post over alles wat zou kunnen, maar eigenlijk toch niet kan (een heleboel ge-ja-maar dus ;-)). Wat hebben we daar aan? Vrij weinig denk ik. Waar ik voor mezelf nu wel achter ben, is dat ik graag minder lang in bed wil slapen, maar dat de dagen heel lastig door te komen zijn. Ik heb weinig te doen en tegelijkertijd erg weinig energie om iets te gaan doen.
Natuurlijk is er wel een ideetje voortgekomen uit deze blog… Ik ga vanaf nu ’s avonds in bed weer proberen te lezen. Langer/meer (tenzij ik echt helemaal op ben na een hele drukke dag). Dat zal ervoor zorgen dat ik later slaap. Ook zal ik mijn wekker in de ochtend blijven zetten. De regel “niet meer kijken op telefoon in bed ’s ochtends of ’s avonds” gaat weer in.
Ik ga wederom op zoek naar een passende invulling van mijn dag. Een concrete invulling. :-) Niet iets vaags, maar uitgeschreven planning, zodat ik me daar aan kan gaan houden.
Hoe ziet jouw ritme eruit? Wanneer sta je op? Wanneer ga je naar bed?
Liefs
Succes met de tussenweg. Ik hoop dat het wat oplevert. Zelf heb ik een aardig ritme, maar dat komt gewoon door het werk. Tijdens de afgelopen weken vakantie had ik ongeveer hetzelfde ritme als jij.
Met werk zit je inderdaad sneller in een automatisch ritme.
Tijdens de vakantie is er sowieso niets mis met een lekker “rustig” ritme om te ontspannen! :-)
Goeie post. Ik voelde een heleboel tips opkomen, maar toen las ik de link naar de ja-maar-post en de boodschap die ik daaruit gepikt heb is een beetje: ‘over een probleem praten is niet altijd gelijk aan hulp vragen over een probleem’. Zo ben ik zelf alvast: ik word er soms wanhopig van dat een praktisch en belangrijk iemand als mijn moeder nu nooit eens gewoon kan luisteren maar altijd tips moet geven over hoe alles moet veranderen.
Enfin, op naar je laatste vraag dus, over mijn eigen ervaringen. Ik ben een goede én een slechte slaper. Goed in de zin dat ik enorm dol ben op slaap, en het ook enorm goed kan. Slecht in de zin dat ik enorme moeite heb met ’s ochtends opstaan en met ’s avonds naar bed gaan. Ik saboteer mezelf in slechte periodes: laat gaan slapen, ’s morgens niet kunnen opstaan, mezelf rot voelen, mijn leven dat tijdelijk lam ligt, totaal ontevreden zijn over mezelf en dus maar nog later slapen en later opstaan. Ik ontsnap aan mijn leven door slaap. Dus ik snap het wel, denk ik, dat ’s morgens opstaan ROT is, als je geen doel in het leven hebt en niet blij bent als je wakker wordt en het ‘maar’ JIJ het bent :)
Soms gaat het allemaal beter. Dan sta ik op tussen zeven en acht, om mijn zoon naar school te brengen, en ik probeer rond middernacht te gaan slapen. Rituelen helpen enorm. Middernacht is nog te laat, maar op tijd gaan slapen is nu eenmaal mijn grootste zwakte. Mijn ritme loopt zowel ’s ochtends als ’s avonds véél beter als alles opgeruimd is en ik met een schone lei kan beginnen of eindigen.
Tips zijn altijd welkom hoor! No worries. :-)
Je hebt wel gelijk dat zonder doel opstaan gewoon… doelloos is. Nou ja, het enige doel is bijv. het uitruimen van de vaatwasser… Tja. Dat is niet heel uitdagend…
Fijn dat je wel weet wat je kunt/moet doen om het ritme beter te laten verlopen. Dat is al een hele winst. Het ook nog doen is een tweede, maar het begin is er, haha. :-)
Ik doe vrijwilligerswerk met gehandicapten die komen paardrijden (jij rijdt ook paard toch meen ik me te herinneren, of ben ik nu in de war met iemand anders, sorry als ik me vergis). De mensen met beperking die bij ons komen zijn enorm divers in leeftijd/niveau/beperking etc. en het is voor mij echt een bron aan energie. Gewoon het contact met paard, ruiter en andere vrijwilligers is mooi en leerzaam. Zo’n soort maneges liggen door heel Nederland verspreid en ik weet natuurlijk niet of die andere ook zo leuk zijn als de onze natuurlijk. Ik weet niet of je er behoefte aan hebt of dat je dat leuk lijkt, misschien denk je nu waar bemoeit die zich nu weer mee, of is dat helemaal niet waar je nu aan toe bent enzo, ook dan opnieuw sorry. Ik las je blog en ik dacht daaraan.
Ik vind het allemaal heftig voor je hoor als ik zo je blog lees en zie waar je dan doorheen gaat en hoeveel medicatie je krijgt enzo, tering hij. Dan denk ik jeetje, ik heb respect voor je.
Hihi, grappig… Ik rijd geen paard, maar er zijn heel erg veel mensen die dat denken. Paarden vind ik leuk, zolang ze niet te dichtbij komen, hihi. Ze zijn wel erg groot! Ik durf ze wel te aaien en zo hoor, maar erop rijden vind ik niet zo.
Mijn ritme is wisselend tussen slecht en slechter. Ik heb twee wekkers (niet mijn mobiel!) en als ik een afspraak heb gaat het redelijk. Op andere dagen is het lastiger omdat ik bijna altijd moe ben ’s morgens. Ik ben nl een slechte inslaper, altijd al geweest. (Als kind kwam ik vaak nog laat uit bed om te melden dat ik niet kon slapen.)
Ik lig dus vaak uren wakker voordat ik uiteindelijk de slaap kan vatten. Mij helpen achtergrondgeluiden het best: een cabaretshow, een film die ik uit mn hoofd ken of muziek. Dat alles met het scherm naar beneden, zodat het licht geen invloed heeft.
Dat is zo herkenbaar… Ik zat vroeger vaak bovenaan de trap “mamma, ik kan niet slapen”…
Fijn dat achtergrondgeluiden voor jou goed kunnen helpen.
Meis, volgens mij ben je veel te streng voor jezelf. Natuurlijk sta je niet om 8 uur op, dat deed ik ook echt niet, wat moet je met zo’ n lange dag?! Daarbij geef je al aan slecht te slapen. Het komt echt wel weer hoor. Ik moest van mezelf rond 10 uur eruit. En dat lukte niet altijd. Qua dagbesteding had ik toendertijd vrijwilligerswerk bij dementerende ouderen, de sportschool, bloggen en een online opleiding. Verder gewoon lekker kleuren, knutselen, lezen, muziek luisteren etc. Misschien zou je nog een instrument kunnen leren spelen. Ik wil misschien nog gitaar gaan spelen. Ooit deed ik ook nog een uur wandelen. Zet hem op meid, je bent super bezig
Fijn dat je jezelf als je eenmaal op was wel redelijk bezig kon houden. Ik heb een tijd lang keyboard gespeeld, alleen kwam ik er nooit uit als ik met de linkerhand moest gaan spelen (behalve akkoorden) en als je bijv. een octaaf hoger moest spelen, haha. Simpele liedjes vond ik wel leuk en misschien kan ik dat weer oppakken. Bedankt voor de tip!
Le temps viendra où on sera qui est qui.Une autre phrase postée sur ce blog : celui qui n&qo;usra pas de maître seul le temps est son maître.
Heel herkenbaar allemaal hoor!
Mijn ritme was ooit volledig fout; tot 06:00 achter de computer en dan tot een uur of 13:00/14:00 slapen. De afgelopen 10 jaar was het zo’n beetje tussen 12 en 01 slapen en ik was al trots als ik half 10 de wekker had gezet. Tegenwoordig ga ik tussen 10 en 11 slapen en gaat om 7 uur de wekker. Hard aan gewerkt om dat zo te krijgen. Ik slaap slecht, val moeilijk in slaap, wordt veel wakker, ook door dromen en uit bed komen s’ochtends is een drama. Wat mij helpt is in mijn journal in de habits {dingen die ik dagelijks wil volhouden aangeven} dat ik vóór half 8 uit bed moet en dat hokje dan mogen aankruizen helpt wel. Al lukt het zeker niet dagelijks ;-) En doe ook regelmatig een middagdut. Daar kan ik ook echt heel erg naar uitkijken!
Wat mij helpt om een beter ritme aan te houden is toch een betere dagindeling. Ik heb geen baan, maar deel mijn dag in met boodschappen doen, wandelen, sporten, creatief bezig zijn, online actief zijn, etc. Uit bed komen lukt wel als je vroeg boodschappen wilt doen omdat het dan rustig is in de winkel en in slaap vallen gaat beter als je je lijf gebruikt hebt, bijvoorbeeld.
Succes meid!