Wandelen: NS-wandeling Landgoed Groeneveld

Vorige week plaatste ik al een blogje dat ik bij Nationaal Park Zuid-Kennemerland was wezen wandelen met mijn moeder. Dat deden we op maandag. Op dinsdag gingen we weer wandelen. Een NS-wandeling deze keer. NS-wandeling Landgoed Groeneveld. Vandaag laat ik weer zien hoe het was en vertel ik het verhaal bij de plaatjes. :-) Veel lees- en kijkplezier! 

 

Goed, we deden dus NS-wandeling Landgoed Groenveld. Dit is een wandeling die start bij station Baarn en eindigt bij station Hilversum Mediapark. Het is een wandeling van 15 kilometer. Geen zin om foto’s te bekijken en bijbehorende tekst te lezen? Scroll dan even naar beneden, daar heb ik een korte samenvatting van de wandeling geschreven.

Logischerwijs startten we op station Baarn. Omdat er werkzaamheden aan het spoor waren, zijn we eerst met de auto naar Baarn gereden. Klinkt een beetje raar, maar ach. :-) Dat was een stuk sneller en mijn moeder vond het geen probleem. Zoals je op de foto kunt zien regende het helaas toen we in Baarn aankwamen.

In de hal van station Baarn vindt je de “koninklijke wachtkamer”. Ik heb nog even geprobeerd of deze open was, maar helaas, haha. Geen idee wat er precies te zien zou zijn hoor, maar op de borden die rond deze deur hingen stond wel een heleboel informatie (die ik eerlijk gezegd niet allemaal heb gelezen).

We gaan onderweg! Eerst een stukje door de straten van Baarn. Wat een huizen staan daar zeg! Pfoe! Sommige echt enorm, andere kleiner, maar zeker niet minder mooi. Wauw.

Toen we net het station uit waren stond er direct een bordje “NS-wandeling”. Goed aangegeven, zo leek. Al snel bleek echter dat er op een bepaald stuk tekens miste. Hier moesten we het dus doen met de beschrijving die we hadden. Gelukkig was deze heel duidelijk. Nog een gelukje, ik had er thuis aan gedacht om een mapje om het papier met de routebeschrijving te doen… Als ik dat niet had gedaan was het ongeveer zodra we station Baarn hadden verlaten niet meer leesbaar geweest, haha… Zo veel regen in het begin!

Dit was de eerste NS-wandeling die wij liepen. Hoe het precies zou werken met de aanduidingen wisten we niet. Net schreef ik al dat er op een stuk geen aanduidingen waren, maar al snel bleek dit een vrij kort stuk te zijn. Hier zie je een van aanduidingen. Duidelijk, toch? ;-)

Al vrij snel kwamen we was meer in de “bossen” terecht. Dit vind ik toch een stuk leuker lopen dan door een woonwijk.

Vrij snel kom je langs Landgoed Groeneveld, waarnaar de wandeling is vernoemd. Wij zijn het kasteel niet in geweest. Wel hebben we een groot stuk van de wandeling nog over het terrein gelopen.

Hierboven twee foto’s van het landgoed zelf. Of nou ja, je loopt hier om de slotgracht van het kasteel heen. Alles was heel netjes onderhouden en zag er heel mooi uit. Er stonden alleen nergens prullenbakken, dat was dan wel weer onhandig. Daardoor heb ik een hele tijd met een bananenschil in de rondte gelopen, haha.

Toen we het gebied rond het landgoed verlieten kwamen we meer in het bos terecht.

Een groot deel van NS-wandeling Landgoed Groeneveld loopt samen met het Trekvogelpad, een van de lange afstandswandelingen in Nederland.

Op een gegeven moment hielden de markeren “NS-wandeling” op. Even schrikken… Gaan we wel goed? Maar gelukkig waren daar de markeringen van het Trekvogelpad! Al snel werd ons duidelijk hoe het werkte en hoe duidelijk dit eigenlijk allemaal was. Het was niet te missen. Als je ergens een pad in moest stonden er een rood en wit streepje onder elkaar. Moest je ergens NIET in, dan stond er een rood/wit kruis op de boom zoals je hierboven ziet.

We moesten verschillende keren het spoor oversteken. Ik zag dit bord naast de spoorwegovergang en op de een of andere manier deed het wat met me. Ik ken 113online. Ik vond het mooi te zien dat ze zulke borden plaatsen…

Op onze beschrijving stond meerdere keren “ga bij voetpadsteen linksaf” (of rechtsaf). Ik vroeg me toen ik de beschrijving las en af was een voetpadsteen zou zijn… Nou, precies wat de naam zegt… een… voetpad…steen. Met een voetafdruk erop. Grappig gedaan!

De heide staat nu prachtig in bloei. Hier hebben we even een korte pauze genomen om wat water te drinken.

Ennnnn foto’s te maken, haha. :-) Traditie, of zo.

De donkere wolken kwamen al aan, maar wij weigerden te geloven dat het zou gaan regenen. Echt niet. Struisvogelpolitiek.

We kwamen aan bij een theehuis. We dachten dat dit op ongeveer 11 kilometer lag. Foutje. Ongeveer 8. We hadden vooraf al besloten dat we hier even zouden gaan lunchen.

Een lunch met dit uitzicht is niet verkeerd… :-) En het was nog steeds droog! Zie je wel! Het zou niet gaan regenen!

Helaas pindakaas. Of uitsmijter kaas. Toen we zo’n 5 minuten zaten begon het te regenen. En niet zo’n beetje ook… We wachtten het even af, terwijl we lunchten. Zoals je ziet at ik een uitsmijter (aan twee kanten gebakken) met kaas. Yum! Op internet hadden we allemaal slechte recensies gelezen, maar de service was top en ook het eten was lekker!

Tja…….. Struisvogelpolitiek moest eens ophouden…. Dus ik checkte buienradar. Of dat een goed of een slecht plan is geweest weet ik nog steeds niet, haha. Je had de mogelijkheid om deze wandeling in te korten. Je kon bij 8 kilometer (al was dit volgens mij eerder 9) of bij 11 kilometer de bus nemen. Aangezien we hier rond de 8 kilometer zaten hebben we best even getwijfeld… Lopen we door tot Hilversum, of gaan we eerder met de bus terug? We hadden namelijk geen (regen)jas of paraplu bij ons… Het was ook helemaal niet koud, alleen… nat.

Na even wachten besloten we met frisse tegenzin (regen, bah) weer te gaan lopen. Ook als we bij 8 (9) kilometer uit wilden stappen zouden we nog een stukje door moeten lopen. Wat wel bijzonder en mooi was, was dat de hei alleen maar mooier en stralender werd door de regen. Eerst was het al mooi, maar het werd alleen maar mooier!

Tijdens het lezen van deze routebeschrijving heb ik een hoop geleerd. Zo ook dat de P in “ga bij P20012 richting Hilversum” over de paddestoelen gaat. :-) Heel logisch, achteraf. Je moet het maar net even weten!

We kwamen wederom wat “wild” tegen. Al waren deze niet erg mooi of beangstigend. Ze waren vooral aan het grazen en onder bomen aan het staan. Helpt niet jongens (meisjes, sorry), het regent na een tijdje ook onder de bomen.

Door de regen veranderde grote delen van het pas al vrij snel in modder. Dat was even lastig lopen af en toe.

Deze foto is niet scherp… Maar ik denk dat dat kwam omdat de camera ons wilde beschermen. Hier zagen we er uit als twee verzopen katjes… Eerlijk is eerlijk… Hier vonden we het niet heel leuk meer, die regen. Helemaal niet zelfs. Mocht je hier zijn gekomen via de Instagram foto die ik plaatste.. Ja.. Nou ja, dit is dus de “blije” versie. ;-)

Op een gegeven moment verlaat je het Trekvogelpad weer. We werden nog even “begroet” door deze beesten. Ik nam even snel door wat je moet doen als je wild tegen komt. Besefte me dat dit per dier verschilt. Mijn tactiek voor als ze op me afkwamen bleef: of wegrennen (maar dan zou ik uitlokken dat ze achter me aan kwamen rennen) of me groot maken en langzaam doorlopen (maar dat is volgens mij wat je bij beren doet). Gelukkig kwam het niet zo ver en lieten ze me met rust. ;-) Op een gegeven moment kwam ik wel een mens tegen. Overwoog even me groot te maken en laaaaaaangzaam achteruit te lopen. Niet gedaan hoor.

Als je eenmaal het Trekvogelpad hebt verlaten ben je er eigenlijk bijna. Bij het 8 (9) kilometerpunt wilden we niet uitstappen. Toen ging het nog prima. Bij de 11 kilometer vond ik het onzin, want we waren toch al nat en.. als je toch gaat moet je ‘m ook uitlopen! Terug in de woonwijk was wel weer even wennen en saai.

Jaaaaaaa, na 15 kilometer kwamen we aan op station Hilversum Media Park! :-) Je komt niet aan de kant van het Media Park uit, dat is wel een beetje jammer.

Ik ben nog wel even door de (lange!) gang gelopen richting het Media Park. Dat wilde ik toch wel eens in het echt zien. Ik wist niet zo goed wat ik me erbij voor moest stellen. Nou, dit dus. ;-) Ik heb overigens maar een heeeeel klein stukje gezien. Mijn voeten deden best een klein beetje pijn.

Samenvatting:
Zeker een aanrader. Er zijn vrij weinig saaie stukken. Alleen het begin en einde waren niet erg boeiend, maar ik denk dat je dat houdt omdat je toch weer terug bij een station moet komen. Hoe het met de “saaiheid” op andere NS-wandelingen zit weet ik natuurlijk niet… Deze wandeling was top. Alles stond goed aangegeven en we zijn geen 1 keer verdwaald. Onderweg kun je Kasteel Groeneveld bezoeken, op verschillende plekken lunchen en je ziet een hoop verschillende natuur. Ik denk dat deze wandeling het mooist is om te doen in de tijd dat de hei in bloei staat. Anders heb je wel lange “grauwe” stukken, denk ik. Je loopt natuurlijk wel door het bos, dus dat is mooi, in elk jaargetij, maar de prachtige paarse hei kun je niet het hele jaar door bewonderen. 

Tada, de route de we uit eindelijk hebben gelopen! Voor zover je er iets aan kunt zien… :-)

Ik heb genoten van mijn eerste wandeling van 15 kilometer (ja, echt!). Rond de 8 kilometer vond ik het even wat minder leuk, maar daarvoor én daarna had ik het heel erg naar mijn zin. Ik had er nog wel 5 aan vast willen plakken. :-)

Wil je meer informatie over NS-wandeling Landgoed Groeneveld? Kijk dan even op de volgende website: http://www.ns.nl/dagje-uit/wandelen/landgoed-groeneveld.html. Hier vind je alle belangrijke informatie. Je kunt de wandeling dus 8 (9?), 11 of 15 kilometer laten duren. Het spreekt allemaal wel voor zich als je de beschrijving leest. :-) Mocht je deze wandeling ook hebben gedaan, laat het me dan even weten! Ik ben benieuwd wat je ervan vond!

Heb jij wel eens een NS-wandeling gelopen? 

Liefs