In 2013 heb ik rijlessen gehad, mijn theorie examen gehaald en stond er een praktijkexamen gepland. Mijn ervaringen deel ik graag.
Toen ik net begon met rijlessen vond ik het eigenlijk helemaal niet zo eng. Ik had een rijschool gekozen waarbij je naar de locatie toe moest komen, ze kwamen je dus niet thuis halen. Dat was voor mij makkelijker, want dan hoefde ik ook niemand thuis te brengen. Geen vreemden (naast de instructeur natuurlijk) in de auto. Mijn rijinstructeur bleek de eerste les al vrij rustig. Dat vond ik wel prettig. Soms vertelde hij wel dingen – en hij legde natuurlijk uit wat ik moest doen – maar over het algemeen was hij rustig.
De lessen gingen best oké. Ik ging toen ook niet naar school dus ik leste twee keer per week. Het ging vrij snel en ik had er best wel plezier in. Gek hè, hoe iets waar ik vooraf heel gespannen voor was eigenlijk gewoon heel erg leuk bleek te zijn.
Het theorie examen was iets waar ik meer zenuwachtig voor was. Vooraf en tijdens viel het mee. Bij het CBR was het vrij duidelijk wat er van me werd verwacht en waar ik heen moest, en zo. Tijdens de uitslag hoorde ik dat een hoop mensen waren gezakt, dus dat maakte me wel een beetje bang. Gelukkig had ik ‘m wel gehaald.
Ook mijn praktijk examen stond gepland. Daarvoor was ik al direct heel gespannen, maar dit heb ik nooit aangegeven. Op de een of andere manier heeft mijn instructeur ook nooit door gehad dat ik faalangst had. Dat is hem niet te verwijten, dat had ik zelf aan moeten geven. Omdat ik niks heb aangegeven en zij niks hadden gemerkt zou ik een gewoon examen doen, geen faalangstexamen. Op zich geen probleem. Ware het niet dat ik een aantal dagen van te voren ineens zo vreselijk gespannen werd dat die laatste rijlessen compleet mis gingen. Alles ging fout. Ik durfde niet meer. Tijdens rijles bleef ik onder mijn dekens liggen. Ik durfde niet meer. Ik durfde niet meer naar mijn examen. Ik durfde niet meer langs de rijschool te gaan. En zo heb ik dus nooit examen gedaan. Ik was veel te bang te falen, veel te bang compleet in paniek te raken en heel hard te gaan huilen. Ik voelde me niet zeker genoeg om bijvoorbeeld in te parkeren. Het rijden op zich ging wel, maar alle bijzondere verrichtingen, daar was ik vreselijk bang voor. Te bang. Het nam weer eens mijn wil en mijn gedachten over.
Inmiddels is het twee jaar geleden. Ik wil het heel graag nog eens proberen. Deze keer met iemand die weet van mijn angsten. Dat klinkt misschien stom, maar is voor mij best wel een geruststelling. De angst is nog steeds heel groot. Nog steeds vooral voor de bijzondere verrichtingen. Die zijn te leren, maar ik denk dat ik ze nooit zal leren. Natuurlijk is het stuk ‘rijden met een onbekende in de auto’ ook heel erg eng. Ook moet ik mijn theorie opnieuw halen (na 1,5 jaar verloopt ‘ie). Deze keer ben ik daar ook extreem gespannen voor. Vorige keer haalde ik hem in een keer, dus nu moet dat ook. Van wie? Van mij.. Het is lastig, ik wil zo graag, maar tegelijkertijd is het zo eng. Ik hoop dat het eens lukt.
Heb jij je rijbewijs gehaald? Hoe was dat voor jou?
Liefs
Ik heb mijn praktijkexamen vier keer moeten doen voor ik geslaagd was. Je leest het goed, vier keer! Ik had ook nogal schrik van de auto, de weg, het andere verkeer. Ondertussen rij ik vrij vlot in de auto, enfin, op die twee ongevallen in juli na…
Goed dat je ‘m toch hebt gehaald en ook regelmatig rijdt. :-)
Er komt steeds meer aandacht voor rijangst. Toen ik vorig jaar op zoek was naar een instructeur, omdat ik al heeeeel lang niet had gereden en niet meer durfde, kwam ik zoveel rijscholen tegen met rij- en faalangstbegeleiding. Succes!
Klopt! Er zijn heel veel plekken die ook faalangstbegeleiding hebben. “Probleem” is alleen dat er vaak de sociale angst voor het in de auto zitten hier in de buurt niet wordt meegenomen. Maar ja. :-) Wie weet ooit!
Hi Erin – what a great idea, the vimnaits, not the standing on your head part – I’m afraid I’d hurt myself! And I like the idea of eating dried apricots which I have not actually tried yet. And congrats to you, when are you due?
Ik had eerst echt een klootzak van een instructeur. Hij zorgde er voor dat ik met steeds minder plezier en met meer angst ging rijden. Hij kwam ook structureel te laat en kwam zijn afspraken niet na. Tijdens het rijden was hij ook snel boos en geirriteerd als ik een fout maakte, zonder me te helpen het te verbeteren. Op een gegeven moment was ik zo boos (hij wilde me laten afrijden terwijl ik echt niet kon rijden), dat ik heb gezegd dat hij kon opdonderen. Ik ben toen naar een andere rijschool gegaan en kreeg een begeleider die heel rustig was en goed omging met faalangst (kun je nagaan, de eerste had dit ook, zei hij… ) en hij was ZOOOO fijn. Toen heb ik het in één keer gehaald.
Ah, wat fijn dat het de tweede keer beter beviel! :-)
De angst om te falen herken ik. Ik heb mijn rijbewijs gehaald, maar heb zes keer over mijn theorie moeten doen en vijf keer over mijn examen. Ik heb geen faalexamen gedaan, maar na elke keer zakken werd de angst wel steeds groter.
Ik denk dat het gewoon een kwestie van proberen is, zoek iemand waar het mee klikt en inderdaad een faalexamen, het is misschien helemaal niet nodig om een pauze is te lassen, maar weten dat het mag is al heel fijn.
Precies! Ik denk dat ik geen pauze zou nemen, maar iemand die ervaring heeft met mensen die angstig zijn is wel heel handig en geruststellend, hihi.
Ik moest hem halen na een groot ongeluk. Ik en mijn vriend reden op de a20 en we werden drie keer geramd door een vrachtwagen. Dit was 2007 en nog ben ik bang op de weg. In 2008 ben ik gaan lessen eb ik heb na twee keer gezakt een faalangst examen aangevraagd. Deze ging idd rustig en nadat iedereen van het parkeerplaats was. Geslaagd!!! We praten over 2010. Dus ik heb er twee jaar overgedaan. Door een naaistreek van mijn instructeur (hij ging op vakantie, maar wist allang wanneer mijn theorie verliep, net in zijn vakantie), dus kostte een hoop geld, maar het is het allemaal waard. Mijn eigen wagentje, mijn eigen vrijheid, mijn eigen leven! Doen en het is OK om bang te zijn, maar voor f niet toe. Zet dit echt door meid, je verdient het!
Jammer dat je het nog niet hebt kunnen halen! Ik had zelf een fijne instructeur, maar was ook onwijs zenuwachtig voor het praktijkexamen. Gelukkig haalde ik het in 1 keer!
En je kunt goed rijden! Hihi. Zelfs met de TOMTOM op wandelstand!
Ik heb tig rijessen gehad en nog steeds geen rijbewijs. Ik was enorm angstig, theorie gedaan en en 1x praktijkexamen. Opzich ging t wel goed, daarna niet meer afgemaakt. Ik wil nu wel weer gaan beginnen, even kijken wanneer. Ik wens je veel succes :)
Jammer! Veel succes!
Ik heb mijn rijbewijs al 5 jaar! Echt al heel lang eigenlijk. Theorie had ik in 1x, maar praktijk in 2x. Achteraf zou ik nooit meer voor deze rij-instructeur kiezen, het was een beetje een ongemakkelijke, oudere man. Op een gegeven moment had ik dus ook helemaal geen zin meer in rijles, omdat ik die instructeur gewoon niet prettig vond. Een rij-instructeur waar je je prettig bij voelt lijkt me dus heel erg belangrijk. Die vindt jij vast wel!
Lijkt me fijn om je rijbewijs gewoon al zo’n tijd te hebben. :-)
Ik hoop het!
Mijn verhaal is volgens mij wel bekend. Nog een hoop gedoe met CBR en ergens brengt iedereen die over rijden begint me ergens een beetje onrust en twijfel. Maar absoluut niet naar bedoeld naar jou hoor, ik vind het knap en goed beschreven en jammer dat je niet op examen durfde!
Wat een gedoetje allemaal, ik heb het nu dus even op pauze/stop gezet. Ik vond faalangstexamen wel veel fijner, al vond ik alsnog dat de examinator me naaide. Maar goed, moet ik ooit dus ook weer oppakken. En voor mijn verhaal: https://dieleven.wordpress.com/2015/07/31/vroem-vroem-psychiater/, maar dat heb je volgens mij al eens gelezen ;). Ik hoop dat je het weer een keer kan oppakken :). Succes!
Mmh van mijn verhaal wordt je ook niet echt vrolijk haha.. Mijn rijlessen gingen altijd super goed maar toch heb ik mijn praktijkexamen pas in vier keer gehaald. Ondanks dat ik het echt al die tijd kon. Waarom zo vaak? Zenuwachtig, pech met andere weggebruikers, examinators waarbij ik me niet op mn gemak voelde en het hele cbr. Mijn instructeur heeft na de derde keer zelfs nog verhaal lopen halen omdat hij het zo onterecht vond dat ik het niet had gehaald.. Ik kon het gewoon en dat wist ik ook maar bij die examinatoren had ik gewoon zo’n naar gevoel.
Bij mijn vierde keer had ik een vrouw als examinator die ook faalangstexams deed en dat merkte ik echt. Ik voelde me zo op mijn gemak bij haar en ik vond het ritje zelfs leuk. Dus ik zou voor jou toch ook aanraden om dan zo’n examen af te leggen, het kan je echt heel erg helpen! Liefs
Fijn dat je het de laatste keer wel hebt gehaald en dat je toen een beter gevoel had bij de examinator. :-)
Your website has to be the elriceontc Swiss army knife for this topic.
Wat jammer dat je het al zo ver had geschopt dat je kon afrijden en dat niet gelukt is, maar ook heel logisch hoor. Het is voor mensen zonder angst enzo al heel wat, laat staan voor mensen met angst. Ik heb altijd behoorlijke zenuwen enzo gehad voor examens, en zo ook voor mijn rijexamen en m’n instructeur zag dat ook echt aan me. Ik maakte domme fouten die ik nooit eerder maakte tijdens het rijden vooraf, puur door ontzettende zenuwen. Eerste keer gezakt (examinator was ook gewoon kut) en tweede keer dik geslaagd :)
Super! :-)
ik stel dit echt al zoooo lang uit, ben er gewoon echt wat bang voor! toch vrij veel verantwoordelijkheid die je plots krijgt..
Is ook zo! Maar ze sturen je niet alleen de weg op als je nog niet kunt rijden. :-)
Leuk artikel! Ik heb sinds 2009 mijn rijbewijs gehaald. Auto rijden vond ik wel fijn, echter haalde ik mijn theorie iedere keer maar niet. Ik heb er tig keer over gedaan, totdat ik hem eigenlijk haalde. Zou ook echt de laatste x zijn geweest dat ik hem heb gehaald. Met examens ben ik altijd extra zenuwachtig, zo ook met auto rijden. In 2x heb ik mijn praktijk gehaald.
Ik heb best wel last gehad van angst in de auto, aangezien ik een aanrijding heb gehad in het begin van mijn autorijden. Gelukkig, ben ik er nu wel overheen en vind auto rijden heerlijk. Ik doe het elke dag naar mijn werk en ben super blij met onze nieuwe auto Casper :-)
En met ‘leuk artikel’ bedoel ik meer met leuk onderwerp over auto rijden. Ik las mijn reactie opnieuw en het stond nogal stom haha :’) Maar je angst kan ik dus zeker wel begrijpen. Ik hoop dat je ooit nog eens de stap neemt.
Haha, ik snapte ‘m! Fijn dat het rijden bij jou nu zo goed gaat en je uit eindelijk wel ‘gewoon’ je examens hebt gehaald!
Oh heel erg herkenbaar dit. Ik heb dus ook faalangst, maar had dat mijn rijinstructeur dus ook niet gezegd. Ik denk dat hij het wel aan mij kon merken, hij heeft zo veel ervaring dat hij gewoon merkte dat ik moeite had met bepaalde dingen. Het rijlessen zelf ging heel goed, ik vond het leuk. Inparkeren blijf ik eng vinden (en als ik als eerste voor het stoplicht sta word ik ontzettend nerveus, want ik wil niet stilvallen). Eigenlijk is hellingtrekken iets waar ik nog steeds zweethanden van krijg.
In ieder geval heb ik mijn theorie en rij-examen in één keer gehaald. Alweer 7 jaar geleden. Maar autorijden? Dat doe ik nooit.. en daarom loop ik nu tegen problemen aan. Ik heb zolang niet gereden dat ik er bang voor ben geworden. Autorijden is voor mij wel echt een dingetje. Als ik alleen in de auto ben, dan gaat het wel. Maar zodra er andere mensen bij zitten en stijgt de paniek. “Want ik moet alles goed doen en mag niet stilvallen, etc etc”
Ik vind het knap dat je er weer aan denkt, stapje voor stapje, wen aan het idee en praat zeker over je angst met de instructeur.
Auto rijden is net als fietsen, je verleert het niet.
Ik vind het idee van rijlessen nemen ook heel erg spannend. Momenteel heb ik er geen geld voor, maar ik wil ’t ooit wel doen.
Goed van je dat je iemand wil die weet over jouw angsten. Ik denk dat dit zal helpen. :)
Wat goed dat je er weer over na begint te denken. Ik hoor best positieve verhalen over rijlessen waarbij rekening gehouden wordt met (faal)angst. Dus in die zin zeker waard om over na te denken.
Succes in elk geval. Ik ben zelf wel blij met de vrijheid die zo’n papiertje geeft. Gun t je van harte. ;)
AD Jakub MocSrovnánà 9(2) s § 1 odst. 1 Lex Masaryk a § 1 zákona o protiprávnosti komunistického režimu je komické. 9(2) má totiž normativnà obsah. Je to ústavnà metanorma, protože zakazuje, aby ústavnà normy mÄ›nily PNDPS. "ZmÄ›na podstatných náležitostà demokratického právnÃho státu je neqÃpÅpustná.&™uot;
Komt me heel bekend voor helaas. Het is alweer 11 jaar geleden toen ik mijn rijbewijs haalde. Vijf keer heb ik afgereden, staatsexamen moest ik doen. Te veel angst had ik, terwijl ik niet echt veel fout deed. Na de eerste keer was het vertrouwen in mezelf echt compleet zoek. Pas toen ik tijdens mijn staatsexamen een vrouw kreeg als examinator en we vanuit een hotel reden en ze me op mijn gemak stelde, haalde ik mijn rijbewijs. Ik vond het zo verschrikkelijk dat ik er eigenlijk zo min mogelijk aan probeer terug te denken :)
Wat knap dat je het zo lang hebt volgehouden en er bijna was! Ik snap dat het veel angsten op kan leveren. Misschien hadden ze het in 2013 ook al, maar in elk geval is er ook een tussentijdse toets die je zou kunnen doen waarmee je een vrijstelling voor je bijzondere verrichtingen kan behalen. Die tussentijdse toets is dan misschien wel heel erg eng, maar je kan je wel meer op één aspect van het autorijden focussen. Ik hoop dat je het ooit nog een keer op kan pakken (en dan ook durft te blijven rijden), het geeft wel veel vrijheid.
Autorijden is voor mij geen optie in verband met mijn slechtziendheid. Wel heel knap van je dat je het weer overweegt!
Snap ik, ja.. Dankjewel!
Wat super knap dat je het toen toch hebt gedaan. Ik stel het al jaren uit. Mijn vriendinnen hebben bijna allemaal hun rijbewijs, en ik vind het dan echt vervelend dat ik dan niet een keer kan rijden ergens heen. Maar ik verzin telkens wel weer smoesjes voor mezelf waarom ik niet begin. Nouja, erge vermoeidheid en zeer lage concentratie is natuurlijk niet erg bevorderlijk voor het rijden. Maar eigenlijk ben ik gewoon heel erg bang. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik zo’n auto kan besturen. Maar ik moet toch binnenkort echt een keer beginnen aangezien ik straks werk wil doen waar je een rijbewijs voor nodig hebt. Thanks voor het delen van je verhaal. Ik duim voor je dat je binnen een niet al te lange tijd je rijbewijs haalt <3
Lastig hè… Ik hoop zo dat je het aandurft om eens ergens een proefles te nemen. Als je het dan echt niet ziet zitten kun je altijd nog afhaken. De eerste les is natuurlijk niet makkelijk, maar als je een goede en fijne instructeur hebt kan hij/zij je heel erg helpen en geruststellen in die eerste les.
Liefs!
Ik heb op dit moment de financiële middelen niet, maar ergens is dat ook een smoes. Ik ben namelijk ook gewoon bang. Ik ben motorisch niet zo handig en bij mij betekent dat vooral dat ik moeite heb met mijn handen en voeten tegelijk gebruiken voor verschillende dingen. En bij autorijden moet dat, en meer… Als ik (ooit) ga lessen, kan ik dan het beste meteen aangeven wat mijn probleem is en dat ik (dus) zenuwachtig ben? Of kan ik beter naar een rijschool voor angstige mensen kijken?
Ah eindelijk iemand die ook bang is!
Hmm.. eigenlijk was de nadruk op de bijzondere verrichtingen bij mij niet zo groot. Ik weet zelfs niet eens of je daar op zakt als het niet lukt ;). (Mijn ervaringen? Haha, wat dacht je van op m’n rij-examen bijna een hekje rammen? :P)
Het is echt een wonder dat ik mijn rijbewijs heb gehaald.. Ik had mijn theorie in het begin al gehaald, ook gewoon in 1x. Maar toen kwam de praktijk. Ik was zo bang en gespannen dat ik 3x mijn examen verpest heb. Mijn theorie was verlopen dus die moest nog een keer. Gelukkig wel weer in 1x gehaald. De 4e keer praktijk was ik ontspannen omdat ik wist dat ik het ging verpesten en daarna staatsexamen mocht doen. Dan zou het me lukken. En daardoor lukte het wonderbaarlijk genoeg de 4e keer ‘al’.
Voordeel was wel dat ik daardoor heel veel rijlessen had gehad en dus al flink wat ervaring op de weg had. En ik heb bij 3 rijscholen les gehad, in 2 verschillende plaatsen dus ik had ook ervaring met verschillende auto’s en omgevingen. Daardoor was het wel gemakkelijk om na het behalen van mijn rijbewijs zelf te gaan rijden. Dat vond ik alleen de eerste paar keren eng en daarna had ik gelukkig nergens meer last van.
Ik hoop voor je dat het je gaat lukken om het weer eens op te pakken!
Ik heb mijn rijbewijs nog niet. Het lijkt me eerlijk gezegd verschrikkelijk om te rijden op de snelweg. Bah, moet er niet aan denken!
Ik heb hem gehaald en dat was echt niet makkelijk. Bij mij was vooral het lessen zelf moeilijk (lichamelijk) maar nu vind ik autorijden echt hartstikke leuk! En als jij het ook leuk vindt zou ik het zeker weer proberen.
Ik wil het graag! Haha. :-)
Ik heb twee keer praktijkexamen gedaan, dat ik de eerste keer niet geslaagd was vind ik nog steeds onterecht. Ik had voor de tweede keer ook bewust om een andere examinator gevraagd, maar dat was op het laatste moment toch niet gelukt helaas. Toen ik mijn rijbewijs net had vond ik het rijden in andere auto’s dan die van mijn vader (die qua rijden leek op mijn lesauto) best eng, die van mijn moeder, die totaal anders reageerde, heb ik de eerste keer bijna de gracht in gereden van de zenuwen… :P Maar dat was ook het enige, autorijden heb ik altijd heerlijk gevonden. Het was ook snel over hoor, na een paar auto’s geprobeerd te hebben maakte het me niet meer uit wat je me mee geeft.
Ik heb zelf alles in een keer gehaald: theorie, tussentijdse toets (tip!!! Dit is een toets waarbij je een examenrit rijdt, maar enkel je bijzondere verrichtingen worden bekeken. Als die goed zijn hoef je ze op je examen niet meer te doen!) En mijn examen haalde ik in een keer. Maar vooral die laatste met heel veel geluk! Ik was onwijs bang (faalangst) en reed als een krant. Voor ik het wist had ik twee ingrepen gehad en wist ik dat ik gezakt was… toen zakte de spanning weg en kon ik gewoon rijden, waarna de examinator vond dat ik mijzelf alsnog genoeg bewezen had! (Whoepie!)
Ondertussen rijdt ik al een paar jaar niet meer… helaas kon het anderhalf jaar lichamelijk niet en daarna kon ik niet onthouden wat er links aankwam op een kruispunt als ik naar rechts keek, dus laat staan dat ik kon schakelen daarbij enzo! Maar binnenkort wil ik toch weer gaan lessen om weer te gaan rijden, want de vrijheid (onafhankelijkheid) die het je biedt is zo fijn! Hoop dan ook echt dat het jou weer zou gaan lukken om te lessen, you can do it girl! ;)
Ik heb drie keer gedaan over mijn theorie examen en die dan wel gehaald. Maar ik heb ontzettend veel rijlessen gehad en onder druk van mijn omgeving praktijkexamen gedaan. dat was een ramp! Ik weet niet of ik faalangst heb maar ik wist helemaal niks meer. Ik zat helemaal in mijn stuur en de examinator dacht geloof ik dat ik drugs had gebruikt. Ik zou eigenlijk wel willen weten of ik faalangst heb maar ben een keer naar de huisarts geweest voor dyscalculie (wilde er in ieder geval over praten of ik dat misschien heb), ben toen doorverwezen naar een soort psycholoog en die deed heel erg raar. dus ik durf niet meer te vragen over faalangst. heeft iemand hier (soortgelijke) ervaring mee en misschien tips?