Het is weer eens tijd voor een persoonlijke update. Dat is alweer eventjes geleden. Hoe gaat het nu?
Tja, z’n gangetje? Denk ik. Ik weet het niet zo goed. Ik doe m’n best om niet te veel te piekeren. Dat doe ik niet door te denken “niet piekeren over *”, want ik weet (net als jullie) best dat dát niet werkt. Ik probeer afleiding te zoeken. Dat is lastig, want de somberheid neemt alles een beetje over. Alles is te moeilijk, te zwaar en gewoon niet fijn. Als ik met iets bezig ben wat ik normaal wel fijn vind lukt het niet en word ik boos. Boosheid kan ik echter niets mee, dus ‘boos’ word ik niet. Een of ander vaag gevoel van binnen waar ik ook niets mee kan.
Naast de somberheid is ook de eetstoornis heel erg aanwezig. Dat is gek, want dat is lange tijd niet zo geweest. Ik ga er niet in mee, ik eet netjes alles wat ik moet eten en veel meer. Het voelt vies en vervelend, maar goed. Ik voel me heel erg dik, ik voel me heel erg vervelend in mijn vel. Dat zorgt voor heel erg veel eetstoornis-gedachten. Van ‘je faalt, je bent nu echt moddervet geworden’ tot ‘gadverdamme ga je die boterham écht eten’ en werkelijk alles daartussenin en daarbuiten. Ik vind het moeilijk om ertegen te vechten, maar doe dit – zoals altijd – wel gewoon. Daardoor is niet te zien dat het niet zo gaat allemaal. Maar zolang ik er tegen blijf vechten is er ook niet echt iets aan de hand hè? Gedachten zijn maar gedachten.
Genoeg gezeurd, ik ben met vakantie geweest en dat was fijn. Zoals ik eerder heb geschreven voel ik me op vakantie altijd beter dan wanneer ik thuis ben. We waren in België en in Drenthe. Vooral Drenthe is voor mij een hele fijne plek. Op allebei de plekken heb ik wel gezwommen (zie, het valt allemaal best mee met die ES!) en we hebben heel erg veel gedaan. Ik voelde me rustiger dan ik me thuis voel. Ik kan niemand tegenkomen die ik ken, dus dat is prettig. :-)
Het voelt als een enorme klaagblog, dit. Sorry daarvoor. Het is eventjes zo, denk ik. Ik hoop heel snel weer blijer en fijner nieuws te kunnen brengen. Over mijn behandeling, bijvoorbeeld. Al is dat iets wat nu ook voor erg veel spanning zorgt. Wie weet. :-)
Hoe gaat het met jou?
Liefs
Je ziet mijn naam en denkt jezus wat gaat ze nu weer zeggen?! 😉
Uit ervaring weet ik dat vechten tegen gevoelens en gedachtens alles zwaarder maakt. Natuurlijk wil je blij en gelukkig voelen, maar het dat is nu even niet en weet je wat? Dat is ook voor nu even prima. Er niet in meegaan is heel slim, maar nu klinkt het alsof je opspringt als een gedachte of een gevoel komt, om er niet mee om te gaan. Zo ontstaan er wrijving in jezelf. Mijn advies (en je bent vrij om te doen wat jij wilt met advies) is om te accepteren wat je voelt, geeft jezelf even (!) de ruimte dit te voelen/accepteren en ga weer verder. Kost een hoop werk en vooral kalmte. Want op het moment dat je het voelt, komt er een stukje paniek ( ik ging het vooral analyseren, ook zo vermoeiend) Oh nee dit mag niet! Maar… Van wie niet? Wees wat vriendelijker naar jezelf, je hebt een hoop meegemaakt en dat kost tijd. Maar wees kritisch naar jezelf, let erop dat je inderdaad niet meegaat in de somberheid. Maar meissie, niemand, echt niemand is 24/7 blij. En je moet niet zoveel van jezelf verlangen. Werk hard en je komt hieruit. En het zal niet altijd lukken, ‘morgen een nieuwe poging’. Na keihard werken aan mijzelf, kan ik na 6 maanden eindelijk mezelf weer in de spiegel aankijken. maar er zullen altijd valkuilen zijn, hier kan ik nog niets over zeggen, het is nog ‘maar’ 6 maanden. 😉
Nee hoor, dat denk ik niet. :-)
Bedankt voor je reactie! Het helpt me wel om te lezen hoe jij er naar kijkt. Het “grappige” is dat ik gister van iemand anders eigenlijk precies het tegenovergestelde advies kreeg. Lastig!
Maar ik neem je reacties sowieso mee. :-) Dankjewel!
Hahaha, oh gelukkig.
Dat is inderdaad moeilijk, iedereen geeft het advies gebaseerd op ervaringen. Kan je inderdaad niet vertellen welke beter is, alleen wat werkt voor mij. En je weet pas wat werkt, als je het ook probeert.
Dit zijn gewoon moeilijke dingen. Ik heb gelukkig een psycholoog waarmee ik echt een klik heb. Dat scheelt een hoop. Had ik eerder gezegd, geloof ik, dat als je geen klik met de jouwe, dus zou ik eentje zoeken waarmee je het wel heb. Mijn man zei zelfs een keer, die had me gebracht, dat het niet lijkt alsof we daarmee bezig zijn, want we lachen zoveel. Denk gewoon goed na over wat je wilt en wat je doelen zijn en daaruit handelen.
Precies. :-) Ik heb net een blogje geschreven waarin ik dit ‘vraagstuk’ meeneem, ik hoop dat je dat goed vindt.
Het hebben van een klik lijkt me inderdaad heel erg belangrijk.
Tuurlijk is dat goed! Ik ben niet iemand van de oplossing aandragen, wil graag dat je zelf even nadenkt wat past en werkt voor jou.
de klik is heel belangrijk, hierdoor had ik toen besloten om een stad verder te reizen voor haar, omdat ze naar een andere vestiging ging. Heel onhandig voor mij qua planning, maar de klik is alles! Bespreek dit gewoon met de psycholoog en wat bij mij helpt: even diep ademen, goed vormen wat ik wil zeggen (kom ik tijdens het praten er niet meer uit, zeg ik vaak wacht nee dat is het niet. Lol) en gewoon ‘ogen dicht en springen’. De psycholoog moet jou het gevoel geven dat je alles kan zeggen en bespreken. Heb je dit niet, helaas pindakaas, op naar de volgende. Het is niet een pakje boter wat je uitzoekt. Het is een persoon waarbij jezelf bloot moet stellen en nooit twijfelt hoe iets te zeggen.
Fijn dst je op vakantie bent geweest, maar wel heel vervelend dst je eerstoornis nu ook weer meespeelt. Dan moet je dubbel zo hard ‘vechten’. Je hebt het zo te lezen wel goed onder controle, maar het is wel weer heel vermoeiend!
Ooit zal het wel weer wat beter gaan. :-)
Nee hoor, het is geen klaagblog. Het is hoe het nu (en de afgelopen tijd) met je gaat. En dat is sowieso oké. Ook als het niet goed gaat. Leuk is anders, maar ook dit hoort erbij. Goed dat je erover schrijft.
“Gelukkig”. :-)
Dit maakt mij verdrietig. :( Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen, lieve Kim. Wel fijn, je vakantie! <3
Dat hoop ik ook. Dankjewel. :-)
Was zeker fijn!
Fijn om te lezen dat je op vakantie bent geweest en daar alles een beetje van je af kon zetten en lekker hebt genoten. Hopelijk voel je je snel weer wat beter en weet je ook meer over de behandeling die gaat komen. ;)
Dat zou inderdaad ook wel fijn zijn, haha. :-)
Goed dat je toch een eerlijk blogje hebt geschreven! Al hoop ik voor jou natuurlijk dat je je snel weer iets fijner voelt. X!
Dankjewel! Liefs
Het maakt niet uit dat dit een klaagblog is! Super knap dat je ook je mindere momenten durft te delen en niet de schijn ophoudt. En als jij doorhebt dat het niet helemaal lekker gaat, is dat een goed teken, dan kan je er veel beter mee aan de slag.
Dat is waar! :-)
Klaagblog? Helemaal niet. Je schrijft op hoe je je voelt en dat gevoel mag er zijn! Ik wil je geen ongevraagd advies geven, dus dat ga ik ook niet doen, maar ik hoop wel echt dat je je snel wat beter gaat voelen.
Dankjewel. :-)
Hmm, vervelend dat je je zo voelt. Ik vind het wel knap van je dat je tegen de eetstoornis in gaat. Op de lange termijn heb je daar waarschijnlijk meer aan, maar volgens mij weet je dat ook uit eigen ervaring. Je bent aan het vechten en dat is bewonderenswaardig. Het hoeft niet altijd super te gaan, dat lijkt me onmogelijk. Ik hoop echt dat je je weg hierin vindt.
Het is goed om je gevoelens en gedachten op papier te zetten dus niks klaagartikel. Fijn dat je zo genoten hebt van je vakantie meis!
That’s a clever answer to a tricky qusioetn
Vergeleken met mijn blogs is dit een lichtpuntjes blog hoor! Ik vind je blogs helemaal niet geklaag, maar juist oprecht, eerlijk en je houdt het ook echt bij jezelf, waardoor de wereld gewoon echt inzicht krijgt in hoe het is om te leven met al die zware psychische klachten, als de eetstoornis en je angststoornis.
Ik weet ergens denk ik ook wel een beetje hoe zwaar het is om te vechten tegen die gedachtes, dag in en dag uit. Knap dat je bent wezen zwemmen en er op uit bent geweest. Deel vooral nog je eigen gedachtes, gevoelens en hoe het gaat. Dat lees ik veel liever dan lichtpuntjes die je eigenlijk zelf helemaal niet voelt. Super lief dat je zo rekening houdt met de lezer, maar jij bent hier belangrijk Kim, denk vooral om jezelf! Dus excuses zijn niet nodig, al begrijp ik ze maar al te goed. Ik wens je veel sterkte, succes en kracht in het dagelijkse gevecht met al die gedachtes en gevoelens. En een hug op afstand, omdat ik weet dat je niet van een echte houdt ;).
Dankjewel. Lichtpuntjes zal ik ook alleen delen wanneer ik ze zelf voel. Als ik ze niet voel schrijf ik er niet over.
Haha, dankjewel voor de hug op afstand.
Van je afschrijven is het heerlijkste wat er is. Tenminste, zo ervaar ik dat vaak, dus lekker doen. Fijn dat je je goed voelde op vakantie en dat je hebt kunnen zwemmen ondanks je eetstoornis. Jij weet ook wel dat dat niets te maken heeft met de ernst ervan. Juist het minder erg maken is kenmerkend voor de eetstoornis. Hou je taai, meis.
Meh wat heftig om te lezen! En helaas erg herkenbaar! Ik kan nu zeggen dat ik aan de beterende hand ben. Ik bloei langzaam weer op en begin de meid van 3 jaar geleden te worden. Ik zou je graag mijn advies geven, maar dat kan ik niet. Het enige wat ik weet, is dat ik een knop heb omgezet. Vanaf nu wilde ik positief in het leven staan, genieten en ondernemen… tis verschrikkelijk om jezelf te verliezen en vind het knap dat je daar zo over durft te schrijven. Houd je sterk meid! <3
Hele dikke knuffel voor jou, Kim!
Het is geen klaagblog, het getuigt van hoe hard je op dit moment je best doet en dat t niet altijd gemakkelijk gaat. Ik vind t dapper dat je er over durft te schrijven, juist goed. Geef jezelf de ruimte. Je mag best wat ruimte voor jezelf nemen.
Xx
Lieve Kim,
It’s okay not to be okay. Het is goed dat het alleen ES gedachten zijn, maar het is wel erg rot. Dat is geen klagen of wat dan ook. Als ik het zo lees (zeg me als ik het mis heb hoor!) gaat het eigenlijk helemaal niet “zo z’n gangetje”, maar gaat simpelweg niet goed. Je bent hard aan het vechten en daar heb ik heel veel respect voor. Put jezelf alleen niet onnodig uit. Het is niet fout om bepaalde gedachten of gevoelens te hebben. Het mag er zijn. En je mag er boos of verdrietig om zijn. Dat gaat ook wel weer voorbij en hopelijk komt dan snel het moment dat je weer kan genieten van dingen die je anders altijd fijn vindt om te doen. Ik wens je… warmte en zonlicht, dat lijkt me wel fijn.
This is amazing! It looks great and it's so BIG. We're deciding what our thanksgiving traditions this year are going to be. Thanks for sharing and please post any other ideas you have.
Ik hoop dat het snel beter met je gaat
Hou je sterk. Dikke knuffel x