Mijn week #13: Meneer Konijn, afkickverschijnselen en varen!

 

Het is weer zondag en dat betekent dat het tijd is om aan jullie te laten zien hoe mijn week eruit zag. Kleine samenvatting: Meneer Konijn, afkickverschijnselen en varen. :-) Kijk gauw mee. 

Zondag

Zondag stond ik wat later op dan ik meestal doe. Daardoor was mijn hele eetschema door de war, bah! Ik heb uit eindelijk niet ontbeten, maar wel een gebakken eitje bij de lunch op brood gegeten. We eten dat eigenlijk bijna nooit, maar nu was het een beetje koud (zeewind en zo) dus besloten we een eitje te bakken. Lekker! Ik had uit eindelijk toch best honger rond lunchtijd, want ik ben gewend wel ‘gewoon’ te ontbijten.

’s Middags gingen mijn moeder en ik lekker naar het strand. Dit is vlakbij Kijkduin – dat merkte een oplettende kijker op toen ik deze foto op Instagram plaatste. :-) We gaan hier best vaak heen, want dit is een van de weinige plekken waar de hond nog het strand op mag in de zomer.

’s Avonds mocht Meneer Konijn ook nog even lekker rondlopen, maar hij had al zo wild rondgerend in zijn hok dat hij te moe was om nog te rennen. Nou ja, dan maar liggen op de koele tegels, is vast ook fijn.

Yum, ik at ook nog wat popcorn ’s avonds. Zo lekker. Ik heb het echt helemaal herontdekt, haha. Zo fijn dat ik er nu achter ben dat je gewoon een zak popcorn kan kopen, want altijd wanneer ik het zelf probeer te maken gaat er iets mis en staat daarna bijna de keuken in brand. Verder kan ik best koken hoor, maar popcorn is een vak apart.

Maandag

Maandagochtend… ben ik even vergeten wat ik allemaal ging doen. Niet veel dan waarschijnlijk, haha. ’s Middags liep ik met mamma in het bos hier in de buurt. Ik was die dag nogal misselijk en duizelig van het afbouwen van mijn medicatie, dus het was fijn om even in een hele rustige omgeving te zijn.

Toen ik ’s middags bijna niks meer kon door de misselijkheid ging ik maar even lezen. Bijna al de rest wat ik op een dag doe is met een schermpje (telefoon/laptop) en daarvan werd mijn misselijkheid/duizeligheid niet bepaald beter. Lezen was wél fijn. Lezen met mijn lieve knuffel was helemaal fijn.

’s Avonds zouden we eigenlijk sushi eten, maar uit eindelijk kozen we toch voor groentesoep met vermicelli. En een lekker broodje met kruidenboter, hihi. Lekker! Het gekke was dat ik zolang ik bleef eten niet misselijk was. Misschien had ik maar gewoon de hele dag door moeten gaan eten.

’s Avonds wist ik zeker dat ik niet zou kunnen slapen. Daarom besloot ik Verslingerd uit te lezen. Het dankwoord van Lisette Jonkman vond ik zo leuk. Ik vind een ’thank you’ ook wel goed hoor! ;-)

Ik miste pappa heel erg. Kwam deze quote tegen op internet. Heel, heel erg waar.

Dinsdag

Zondagnacht ging ik veel te laat slapen, omdat ik dus niet kon slapen. Dinsdagochtend was ik nog steeds niet eh… op m’n best, zeg maar. Prachtige foto heeft dat even mooi vastgelegd.

Maandagmiddag kwam ook het pakketje dat ik had gewonnen bij Justine van My Cup Of Care binnen. Dat maakte mijn dag zo enorm veel beter. Heel erg leuk! Ik had drie dingen van ‘Spa Secrets’ gewonnen en twee soort van sponzen. Ik weet zeker dat veel mensen dit veel mooier zouden kunnen omschrijven, maar goed, jullie doen het er maar mee, hihi.

Hondje lag lekker languit op de grond. Hij blijft meestal niet liggen wanneer ik een foto probeer te maken, want dan wil hij graag op schoot komen liggen, haha. Hier lukte het zowaar om een foto te maken! Ik vind het zo lief als hij helemaal languit ligt.

’s Avonds vond ik deze quote op Instagram. Op mijn Instagram kun je vinden van wie ik hem heb. Ik vond ‘m erg mooi. Gewoon, een kleine herinnering aan jezelf. Hoe moeilijk het ook is.

Woensdag

Dinsdag hadden we helemaal geen beleg meer voor op brood. Mamma ging dus nieuw beleg halen en ik kon een voorkeur aangeven. Komkommersalade! Zo lekker ’s zomers. En gewoon lekker, ook niet in de zomer.

Meneer Konijn kwam weer even een kijkje nemen met zijn schattige neusje. Het is zo’n lieverdje. Ik voelde me woensdag nog steeds niet echt goed, dus vandaar dat ik niet veel foto’s heb gemaakt.

Donderdag

 

Deze foto kwam, zoals je misschien onderaan wel herkent, op Snapchat. Ik snapte daar nooit iets van, maar heb het uit eindelijk toch gedownload. Ik snapte (ha ha ha snapchap snaps snapte wat leuk) nooit zo goed wat er nou leuk aan was als je een foto maar een paar seconde mocht zien. Dan had ik het idee dat je hele schokkende, rare foto’s moest plaatsen. Toen ik ikbenirisniet ging volgen op Snapchat kwam ik erachter dat het zo helemaal niet werkte. Dus nu ben ik het ook gaan gebruiken en ik vind het best leuk, haha. Je kunt me toevoegen, ik heet ‘dansenindestorm’, wat een verrassing hè!

Donderdagochtend moest ik eigenlijk naar therapie. Daarover kun je hier lezen. Geen zin om er nog veel meer over te vertellen nu, dus dat ga ik ook niet doen. Ik ben niet gegaan, en dat is alles wat ik er nu over vertel. Ik heb helaas ook donderdag niet heel veel foto’s gemaakt, omdat het nogal een baaldagje was. ’s Middag vermaakte ik me met de cursus Pedagogiek van het NHA. Ik ben onwijs benieuwd! Zoals je kunt zien ben ik pas net begonnen.

Vrijdag

Vrijdag ben ik, zoals je hebt kunnen lezen, naar Giethoorn geweest met mamma. Op de linkerfoto waren we onderweg. Het werd gelukkig steeds wat warmer. In Zuid Holland was het nog maar 17 graden, of zo. In Giethoorn gelukkig een heleboel meer. En het zonnetje scheen. Zo fijn! Hier waren we overigens nog in Flevoland. Vlakbij Celine. Ik heb nog gezwaaid.

Berend Botje ging uit varen, met zijn scheepje naar Zuid-Laren (bijna dan, Giethoorn, is in de buurt, toch?) De weg was recht, de weg was krom, noooooit kwam Berend Botje weerom. Gezellig tekst eigenlijk. Sowieso, een scheepje? Ik heb nooit geweten dat dat het verkleinwoord van schip was. Schip – schepen – scheepje.

Omdat jullie massaal enorm nieuwsgierig waren naar wat iemand met een eetstoornis eet laat ik jullie vandaag twee dingen zien die ik heb gegeten, haha. Nee hoor, dit heeft weinig te maken met wat iemand met een eetstoornis eet. Dit is wat Kim lekker vindt en eet. ’s Middags at ik patatjes met salade en crepes gevuld met tapenade, mozzarella, spinazie en tomaat. Dit was echt lekker! Zoals je kunt zien heb ik ook direct mijn eten-aanraak-fobie moeten overwinnen. Wat dat is? Ik kan er normaal echt niet tegen als mijn eten elkaar aanraakt. Thuis nog steeds niet hoor. Patatjes liggen op een paar centimeter van de salade, de salade een stuk van de crepes etc. Dit heb ik na de foto ook wel gedaan. Maar ik heb het mooi wel gegeten ondanks dat het elkaar allemaal raakte. :-)

’s Avonds at ik een lekkere maaltijdsalade. Nog meer mozzarella. Ik veranderde bijna in een mozzarella bal, maar dat is niet erg, want ach, mozzarella is lekker.

Zaterdag

Normaal gaan we vaak zaterdagmiddag naar de stad. Deze keer had ik daar geen zin in. Op de een of andere manier was m’n stemming nogal laag zaterdag. Ik probeerde alles wat ik geleerd heb bij de Depressie cursus. Leuke dingen en zo. Dat moet. Maar het hielp niks. Dat is zó irritant.

Maar goed, de hond moest natuurlijk wel naar buiten. We liepen weer in het bos. Hond besloot weer door dode vis te rollen. Gadsie gadsie. Dus hij moest weer gewassen worden. Hij vond zichzelf achteraf wel heel erg zielig. Nou ik niet. HA! Ik vond mezelf (en mamma ook natuurlijk) vooral zielig omdat het zo stonk.

Ik verzond ook het pakketje van mijn winactie. Niet met de sticker ’totes’ natuurlijk, haha. Ik moest even het adres verbergen, dus dat deed ik zo. Ik vind ‘m eigenlijk ook wel leuk zo. Sorry Iris, dat ‘ie niet zo jouw kant op komt, haha.

Meneer Konijn was uitgeput na een dagje niksen. Snap het wel hoor, divaatje.

Droptoppersssss! Lekker! Deze nam ik pas geleden mee bij een winkeltje met allerlei goedkope snoepzakken bij ons in de buurt. Heel gek, want alles is gewoon nog lang houdbaar. Maar goed, haha, mij hoor je niet klagen natuurlijk!

Dit was de week alweer. Ik ben heel benieuwd naar komende week. Ik ga o.a. naar de Swan Market, naar therapie en nog een aantal andere dingen.

Hoe zag jouw week eruit? Heb jij snapchat? Zo ja, hoe heet je? Mag ik je toevoegen? :-)

Liefs