Veel mensen hebben wel een of meer vreemde gedachtenkronkels. Vage gedachtegangen waarvan je eigenlijk best weet dat ze gek zijn en niet kloppen, maar tóch zit dit in je hoofd. Misschien heb je ze nu niet meer. Probeer dan eens terug te denken aan vroeger. Dacht je bijvoorbeeld dat je knuffels leefden ’s nachts? Zo zijn en nog verschillende voorbeelden te bedenken. Ik heb vaak het idee dat mensen met eetstoornissen heel veel van deze gekke gedachtenkronkels hebben. Vandaag ga ik een aantal van míjn rare gedachten bespreken. Bereid je maar vast voor.
Bij een eetstoornis horen heel erg veel gedachten. Veel piekergedachten en angsten, veel spanningen en ‘moetjes’. Als je niet op past kunnen de irreële gedachten wel eens de overhand gaan nemen. In therapie leer je deze uit te dagen en te verminderen. Sommige dingen zitten alleen zó vast in het hoofd, dat ze niet gemakkelijk weg te krijgen zijn.
Ik heb een aantal van deze vreemde kronkels. Ik wil ze graag met jullie delen, al ben ik wel een beetje bang op reacties als “je laat jezelf gek zijn” of “deze dingen zijn helemaal niet waar”. Ik weet ergens heel goed dat mijn gedachten niet kloppen, maar ik vind het nog te eng om ze los te laten. Oké, let’s go!
- Wegen moet helemaal zonder ‘extra’ gewicht
Eens per week weeg ik mezelf, op zaterdagochtend. Altijd op zaterdagochtend, andere dagen zijn geen weegdagen. Ik weeg mezelf dus niet obsessief meer! Dat is op zich al een stuk normaler dan voor en na elke maaltijd en voor het naar bed gaan wegen. Toch is het weegritueel bij mij nog niet helemaal normaal. Ik ben er namelijk van overtuigd dat het uitmaakt of ik mijn haarelastiekje in mijn haar heb wanneer ik me weeg. Als dit zo is, is mijn gewicht niet accuraat. Mijn gewicht zal dan véél hoger liggen. Hetzelfde geldt voor ongekamde haren, horloges, armbandjes, ondergoed, ongepoetste tanden, een volle blaas etc.
- Middagtussendoortje mag niet vóór 16.00 gegeten worden
Toen ik van de eetstoorniskliniek een eetlijst kreeg stonden daar tijden op. Toen ik de lijst ging volgen en mezelf weer toestond de maaltijden die er op de lijst stonden te eten leefde ik van eetmoment naar eetmoment. Inmiddels is dat gelukkig veel minder, dat is heel fijn! Er zitten nauwelijks meer ‘gekke’ regels aan de tijden waarop ik eet. Mijn ontbijt mag gewoon wanneer ik wakker ben, lunchen moet na 12.00, avondeten na 18.00. Nu eten wij ook nooit voor die tijden, dus dat is niet zo’n probleem. Het middagtussendoortje dat ik moet nemen is nog wel een dingetje. Dat mag absoluut niet voor 16.00 gegeten worden. Als ik dat wel doe zal ik heel erg aankomen omdat mijn lichaam niet zal begrijpen waarom ik zo snel na mijn lunch alweer eet.
- Het is erg om één onvolwaardige maaltijd te eten
Tijdens de periode waarin ik zo min mogelijk at was ik heel blij als ik een maaltijd onvolwaardig kon maken. Onvolwaardig is ‘niet gelijk aan mijn eetlijst’. Door altijd zo min mogelijk te eten probeerde ik af te vallen. Inmiddels ben ik niet meer actief bezig om af te vallen, maar het idee dat elke maaltijd volwaardig en volgens de lijst ‘genoeg’ moet zijn zit nog heel vast in mijn hoofd. Mijn hongergevoel vertrouw ik voor geen meter. Dat maakt dat ik niet wéét wat ik zou moeten eten als ik zou gaan eten naar de hoeveelheid honger die ik heb. Ik weet namelijk best dat het heel normaal is om soms 1 beschuitje te eten bij het ontbijt en soms drie boterhammen bij de lunch in plaats van 2 beschuitjes ’s ochtends en 2 boterhammen bij de lunch (voorbeeld!). Wanneer iemand nu voorstelt dat ik 1 beschuitje eet bij het ontbijt word ik/mijn eetstoornis heel boos. “Dat kan helemaal niet, dat is te weinig!!!” Misschien komt het omdat ik mezelf lange tijd genoeg eten heb verboden, ik weet het niet.
- Je mag nooit een boterham met 1 soort beleg eten
Ik eet bij de lunch twee boterhammen. Ik snijd ze altijd in tweeën. Zo heb je eigenlijk vier kleine boterhammen. Elk met een ander belegje. Beleg met veel calorieën vind ik niet (meer) eng. Ik durf bijvoorbeeld best pindakaas te eten. Maar nooit een hele boterham! Dat zijn veel te veel calorieën!! In mijn hoofd werkt het namelijk zo: op de verpakking staat dat er in één portie pindakaas een bepaald aantal calorieën zit, wat ik te hoog vind. Dat is te veel. Dus los ik het op door een halve boterham te eten met pindakaas, dan is het ook minder calorieën. Als ik daarna op de andere helft beleg doe met evenveel calorieën kom ik natuurlijk op hetzelfde aantal uit als wanneer ik die hele boterham met pindakaas had genomen, maar in mijn hoofd is het toch héél anders en vermijd ik echt een heleboel calorieën op deze manier.
- Drinken met calorieën is zonde
Ik drink bijna alleen maar water en thee. Al het drinken waar calorieën in zitten mag ik van mezelf niet. Dat is “zonde”. Dan moet ik later bij mijn andere maaltijden namelijk minder eten, om te zorgen dat ik wel evenveel calorieën als de andere dagen naar binnen krijg. Gek hè? Die paar calorieën gaan echt niet uitmaken.
- Van water bij de eetstoorniskliniek word je dik
Toen ik bij de intakes bij de eetstoorniskliniek wat drinken aangeboden kreeg zei ik direct ‘nee’. ‘We hebben ook water?’ probeerde de intaker nog, maar dat maakte het niet beter. Ik was/ben er namelijk van overtuigt dat ze bij de es-kliniek op de restrictieve eetstoornissenafdeling een bepaald stofje in het water doen waardoor je aankomt, omdat veel mensen die daar komen moeten aankomen. Ze denken dat wij het niet doorhebben, dus ze gaan er mee door, maar ik heb ze wel in de gaten! (Ja ik realiseer me hoe ontzettend belachelijk dit klinkt, maar de kans dat ik daar water zal drinken én de hele dag normaal zal eten en drinken is klein)
- Bodylotion maakt je dik
Nog zoiets… Bodylotion. Inmiddels gaat het beter met dit puntje! Eerder durfde ik absoluut geen bodylotion (en al helemaal geen bodybutter) te gebruiken. Ook gezichtscrème en al dat soort producten waren uit den boze. Ik geloofde namelijk dat vet uit deze producten in mijn huid zouden trekken en ik daardoor aan zou komen. Tja…
- Je moet calorieën besparen door bijvoorbeeld wat saus op je bord over te laten
Ik durfde nooit mijn bord leeg te eten. Altijd moest er saus blijven liggen, omdat ik zo wat calorieën op de maaltijd kon besparen.. Dat dit er hooguit 1 was, tja, dat besef zat er niet helemaal. Ik geloofde oprecht dat het een verschil in mijn gewicht ging maken of ik wel of niet wat extra saus op een rijstkorrel had. Dat geloof ik nog steeds wel een beetje, maar ik eet nu wel netjes mijn bord leeg, dus het gaat al beter!
Goed, dit waren ze voor nu. Een boel rare gedachten en redeneringen bij elkaar, hè? Vind ik eigenlijk ook als ik het zo terug lees. Ik ben er op dit moment nog van overtuigd dat ik de gedachten uit de punten niet kan loslaten, omdat dat me dik zal maken. Ik ben er stiekem nog behoorlijk van overtuigd dat wat saus uitmaakt op mijn gewicht en dat een glas fruitdrink mij ook veel zwaarder zal maken. Terwijl ik weet dat de feiten anders zijn.
Ik hou jullie op de hoogte van de rare gedachten. Mochten er een paar verdwijnen, dan zal ik dat melden! Hopelijk kan ik dat snel doen!
Heb jij rare gedachtenkronkels?
Liefs
Totaal niet raar hoor. Ik snap sommige gedachten helemaal. Ik heb wel eens gewogen met een volle blaas en een daarna met een lege blaas en weet je wat gek was ik was met de volle blaas lichter dan met de lege blaas.. Bijzonder haha
Haha, oh jee, nu maak je mijn “geloof” in de war! ;-)
Wow, het lijkt me echt lastig om dit soort gedachten te hebben. Hopelijk verdwijnen er een paar! Ik heb zelfs soms ook wel last gehad van rare gedachtenkronkels, maar niet zoveel als jou. Liefs, Klaske
Naar mate de tijd vordert zullen er vast wel een aantal kronkeltjes verdwijnen! :-) Liefs
Jeetje, pijnlijk herkenbaar. Dat bodylotion smeren is nog steeds een puntje bij mij haha. Eigenlijk belachelijk maarja. Ben onder de indruk van je post, knap geschreven! Liefs
Het zijn stomme gedachtenkronkels hè? Maar ze zijn lastig weg te krijgen. We komen er wel!
Wat lijkt mij dat gek als je je beseft dat die gedachten niet kloppen, maar dat je ze desondanks toch niet los kan laten. Wel knap dat je er toch ook tegenin kan gaan en bijvoorbeeld gewoon je bord leeg eet.
Dankjewel! Het is een kwestie van tegen de gedachten ingaan, maar ‘makkelijk’ is het niet.
Gek om dit te lezen. Ik heb ze bijna allemaal gehad, jouw gedachtekronkels. Oh god ja, het wegen. Alles uit. Elastiekje ook. Haren kammen zodat er nog wat haar uitvalt. Gekkigheid, maar aan de andere kant begrijp ik je zo goed. Knap dat je al naar één keer per week wegen bent gegaan. Super!
Ik vind het ergens heel grappig om zo te lezen dat jij het zo herkend, hoe verdrietig het ook is. Deels word ik er een beetje giechelig van omdat ik me realiseer hoe stom het eigenlijk is om haren te gaan kammen zodat er nog wat haren uitvallen. Aan de andere kant is het zo lastig om er tegen in te gaan. Het eens in de week wegen is al een begin! :)
Ik vind het heel bijzonder om te lezen hoe jij (je eetstoornis) denkt. Ik lees dat je je wel beseft dat het gekke gedachten zijn, en dat je ze toch op jouw manier al een beetje hebt losgelaten. Toen ik dat las over het wegen schoot eigenlijk meteen in mijn hoofd dat je het eens zou kunnen proberen. Eerst wegen zoals je altijd doet en dan een elastiekje, onderbroek etc op de weegschaal leggen. Misschien maakt het op de weegschaal leggen ipv aan te trekken het makkelijker voor jou, want in gewicht maakt het niks uit. Je onderbroek wordt niet ineens zwaarder als je hem aantrekt. En of jij er zwaarder van wordt dat zul je moeten kijken.
Zet hem op lieve Kim, blijf vechten tegen die gedachten. Ook tegen de gedachte dat je niet los mag laten. Xxx
Dankjewel, lieve Carlijn. Echt. Ik vind het tof dat je mee zoekt naar een manier om om te gaan met deze gedachten en te leren ze los te laten! Dankjewel!
Ik geef het niet op en ga door met het tegen de gedachten ingaan.
Liefs!
Heftig om te lezen, maar zeker niet raar! Iedereen heeft gedachtenkronkels en het feit dat je ze hier durft op te schrijven toont dat je zelf weet dat het niet altijd even gezond (of waar) is! Je zit op de goede weg en dat moet je zo blijven volhouden! You go girl!
Dankjewel! :) Veel liefs
Wat een “feest van herkenning” dit. En het stomme is: ik zie zelf ook wel in dat de gedachten niet kloppen. Tegen anderen kan ik heel goed zeggen dat ze de waarheid van die gedachten moeten toetsen en ze niet zomaar aan moeten nemen. Tegen mezelf kan ik dat ook nog wel redelijk zeggen, maar echt afstand doen van die gedachten is een hele opgave. Pff soms denk ik echt; ik ben compleet gestoord.
Misschien biedt het wat troost om te weten dat we dan in elk geval samen gek zijn…
Maar even zonder gekkigheid… Raar hè? Dat je het allemaal zo goed weet, maar dat het geloven van de gedachten wanneer ze over jezelf gaan toch zo sterk is…
Ik vind al heel erg knap dat je er mee bezig bent! <3
Veel liefs
Heftig hoor meid! Maarja, iedere gek zijn gebrek, en al heel goed dat je je ervan bewust bent dat sommige dingen niet kloppen!
Die calorieeën drinken lees ik trouwens wel heel vaak in artikelen die gaan over afvallen, gek genoeg. Zelf eet ik ook een beperkt aantal calorieeën, dus als ik dan een glas drinken neem met veel calorieeën is dat idd ‘zonde’ voor mij, haha!
Ja, drinken is zo zonde want dan is er minder over voor eten, haha!
Het is inderdaad al een hele stap dat ik me realiseer dat dingen niet allemaal kloppen.
Liefs!
Ik vind het ontzettend dapper en eerlijk van je om dit op je blog te delen! En wat fijn om te lezen dat het inmiddels al beter gaat wat betreft sommige van deze punten, want het lijkt me behoorlijk lastig. Zulke strenge regeltjes zijn het allemaal! Ook goed trouwens dat je je er zelf ook bewust van bent dat sommige van deze gedachtegangen eigenlijk heel vreemd zijn.
Dankjewel! :-) Ik hoop dat ik het me ooit realiseer én de regels ook los kan laten!
Liefs Kim
Wat een interessant artikel! Voor mij is het allemaal niet zo logisch, maar ik weet hoe lastig gedachten kunnen zijn. Hopelijk kan je al snel schrijven dat één of meerdere van deze gedachten minder zijn geworden of zelfs zijn weggegaan. xxx
Dankjewel, dat hoop ik ook!
Liefs
Interessant om te lezen. Er is één ding waar ik me over verbaasd heb. Als je van jezelf niet mag lunchen voor 12.00 uur en niet avondeten voor 18.00 uur, is dan 16.00 uur voor een tussendoortje niet juist aan de late kant? Stel je luncht om 12.30 uur en ’s avonds eet je om 18.30 uur, dan zou 15.30 uur er precies tussenin zitten. Goed, dat was mijn gedachtenkronkel :p
Haha, klopt! Dat is nog iets geks. Raar hè? Tussen middagtussendoortje en avondeten zit minder tijd – maar dat komt voor een deel omdat ik wil voorkomen dat ik ga ‘overeten’. Dat gebeurt bij mij vooral tussen het middagtussendoortje en het avondeten. Het is dus een soort van te verklaren ;-)
Hihi oké. Als het niet te verklaren is geeft het nog niet hoor, het viel me alleen op.
Pfoe lijkt me heeel erg lastig om met deze gedachten te moeten dealen. Ik vind het knap dat je ze met ons wilt delen, zo krijg ik een beetje een idee hoe iemand met een eetstoornis zou kunnen denken!
Ik heb zelf ook lastige gedachten door mijn verlatingsangst (en andere dingen). Mijn kernovertuiging is dat iedereen mij uitéindelijk zal verlaten, om welke reden dan ook. En daar ben ik dan zeker van, ik zie het echt als een feit. Heel erg lastig om die gedachten weg te sturen/tegen te spreken..
Lastig hè… Zo’n gedachte is enorm sterk en zit zo vast in je hoofd. Voor jou is het een feit, zoals je al zegt. Heel veel succes!! Liefs
Ik herken ze wel van een vriendin. Zij had ook toen ze nog in een kliniek had een lijstje waar ze zich aan moest houden en was de heeele dag bezig met kronkels in haar hoofd. Een hele lange tijd erna hield ze zich ook nog aan het lijsje. Nu jaren later gaat het echt goed met haar, qua eten.
En ik geloof dat het met jou ook steeds beter zal gaan! Je maakt al zoveel sprongen. De kronkeltjes zullen steeds meer naar de achtergrond verdwijnen!
Ik vind het zó knap dat je dit deelt. Echt waar. Heel bijzonder hoe je over sommige punten denkt maar toch vind ik het niet gek of heel vreemd.
Jeetje, bijzonder dat je dit met ons deelt. Ik heb het met bewondering gelezen. Ik vind het echt oprecht vervelend dat je van die gekke ‘gedachtenkronkels’ hebt en had. Ik herken het wel uit mijn depressietijd. Obsessieve gedachten als hoe ik mijn ochtend moest beginnen, alles op een bepaalde plek moest liggen etc. Nog steeds ben ik een beetje autistisch in bepaalde dingen, haha, maar gelukkig heb ik de meeste gekke gedachtenkronkels overwonnen. En jij kan dat ook, lieve Kim! :) Alhoewel we natuurlijk allemaal wel eens gekke gedachtenkronkels hebben. Maar daar zijn we natuurlijk gekke mensen voor, haha.
Haha, dat is waar! :-) Ik hoop ook de meest gekke te overwinnen, maar van sommige heb ik minder “last” dus die hoeven ook niet perse snel weg. :-)
Liefs
Ik vind dit echt heel bijzonder om te lezen en echt heel knap dat je er over schrijft.
Ik hoop dat alles goed met je gaat ! X
http://www.goldandurban.blogspot.com
Dankjewel! Liefs
Soow wat confronterend om te merken dat ik eigenlijk iedere van deze gedachten herken! (behalve die van de kliniek, want daar ben ik nog nooit geweest hahah). Tof dat je over zulke dingen schrijft, ik vind er veel herkenning in en ik denk veel anderen ook :)
Sorry trouwens als ik een beetje stalkerig overkom, maar je blog fascineert me dus ik kijk en comment rustig nog even verder hahah ;)
Vind ik alleen maar leuk, bedankt :-)
Mooi omschreven, een aantal zijn nog wel herkenbaar, ik mocht van mezelf ook een hele lange tijd niet voor een bepaalde tijd een maaltijd eten. Nog steeds vind ik ook drinken met calorieën zonde en het weegritueel herken ik ook. Rare gewoontes eigenlijk hè
Liefs Ruth