Er zijn een behoorlijk wat dingen die ik nu niet kan doen/doe, omdat mijn paniekaanvallen nog behoorlijk hevig aanwezig zijn. Ik heb een lijstje gemaakt met dingen die ik graag zou willen doen wanneer ik mijn paniek wat beter onder controle heb. Benieuwd? Kijk snel verder! :-)
Voordat ik begin met dit blogje moet ik eerlijk toegeven dat ik heel erg heb getwijfeld of ik het wel/niet zou plaatsen. Bang voor reacties. Bang voor wat men zou vinden. Ik zag de reacties al komen: “je moet je niet zo laten tegenhouden door je angst”, “gewoon doen”, “waarom wachten tot je je paniek beter onder controle hebt? Je moet deze dingen gewoon nu doen”. Ik merkte dat dit mij tegenhield in het schrijven van dit blogje. Ik heb het gevoel mezelf te moeten verdedigen. Onterecht, want ik maak mijn eigen keuzes en dat is prima. Daarom heb ik toch besloten dit blogje gewoon te schrijven en plaatsen. Je mag vinden wat je vindt, reageren wat je wilt – daar is het een openbare blog voor.
Goed, genoeg gezeurd. Laten we beginnen. :-)
Alleen wandelen. Ik vind wandelen heerlijk. Op dit moment loop ik dagelijks met mijn moeder en Hond buiten. Ook loop ik zo goed als dagelijks alleen met Hond buiten. Dit zijn echter relatief korte stukken. Wanneer ik mijn paniek wat beter onder controle heb zou ik erg graag langere wandeltochten maken. Het liefst ook wat verder van huis. Ergens waar ik eerst met de trein heen moet. Het Groene Hart, de Veluwe, maar ook dichter bij huis zijn erg mooie plekjes te vinden. Inmiddels ben ik wel bekend met een straal van 5 kilometer om mijn huis en daar is niet veel nieuws meer te ontdekken. ;-) Het lijkt me geweldig om meer van de natuur te kunnen genieten.
Medicatie afbouwen. Op dit moment ben ik nog een wandelende pillenfabriek. Als het aan mijn psychiater ligt komt daar meer bij. Aan de ene kant denk ik: prima, als het me kan helpen, waarom niet? Aan de andere kant wil ik liever niet te veel chemische troep in mijn lichaam. Deels omdat ik het moeilijk vind om in te schatten in hoeverre iets nu echt helpt, deels omdat er vrij weinig bekend is over de langetermijneffecten van de medicatie die ik slik. Wanneer ik zelf wat meer controle heb over mijn paniek verwacht ik mijn medicatie minder nodig te hebben om mijn paniek te dempen.
Zelfstandig dingen ondernemen. Dit is een beetje een vaag punt. In sommige opzichten doe ik dit nu al iets meer. Zo ben ik laatst alleen met de bus naar de stad geweest om daar in een winkel iets te kopen. Voor mij allemaal hele lastige stapjes. Het met de bus reizen is moeilijk, het lopen door de stad is moeilijk, het in een winkel zijn is moeilijk. Dan heb je nog het in de rij staan, het wachten op de bus naar huis, de kans dat je een bekende tegen komt… Nou goed, een hoop obstakels dus. Wanneer ik mijn paniek wat meer onder controle heb, hoop ik te vertrouwen op mezelf. Dat lijkt wellicht een groot doel, maar sinds ik flauwviel in oktober ben ik het vertrouwen in mijn lichaam behoorlijk kwijt (bij sommige mensen is daar een ernstige ziekte voor nodig, bij mij hoeft er helaas maar weinig te gebeuren om dit vertrouwen kwijt te raken). Toch zijn er ook dingen die ik nu nog niet zelf aandurf. Dingen die te groots en eng voor me zijn. Ik zou graag de wereld ontdekken, op mijn manier.
Genieten van theater. Al sinds ik een klein meisje ben gaan we best vaak naar het theater. Nu ik veel paniekaanvallen heb doen we dit nog steeds wel eens, maar ik kan er een stuk minder van genieten. De ene keer lukt het wel, de andere keer niet. Zo zat ik een tijd terug in de zaal, kreeg ik paniekaanvallen, maar lukte het me om deze uit te zitten. Vorige week ging ik naar een voorstelling en ongeveer een kwartier voor het einde van de show heb ik de zaal verlaten. Het ging niet meer. Weer had ik de hele show paniekaanvallen en deze keer was dat te veel. In beide gevallen kan ik niet meer echt genieten van theater. Ik hoop dat weer terug te kunnen vinden wanneer ik mijn paniek beter onder controle heb.
Als ik zelf mijn blogje teruglees merk ik dat het veelal dingen zijn die ik nu ook in meer of mindere mate doe. Het gaat eigenlijk allemaal om het vertrouwen, om het “fijne” ervan terug krijgen, om het weer kunnen genieten…
Als je zelf ook met problemen (van welke aard dan ook) kampt, wat zou je dan willen doen als deze problemen er niet (meer) waren?
Liefs
(ps. Er komt nog een blog online over het gesprek dat ik donderdag heb gehad naar aanleiding van het onderzoek naar autisme. Ik moet er even over nadenken wat ik precies wil delen.)
Nou, grootse plannen Kim 😂 (flauwe grap, I know)
Yikes! Bovenstaand comment had ik geplaatst toen dit blogje verscheen een door een foutje alleen uit een titel bestond. Nu komt het wat raar over 😳
Ben wel benieuwd of je kunt omschrijven wat het uitmaakt als Hond of je moeder er bij is.
Succes!
Mooi om te merken dat je daarin al stappen aan het zetten bent. Hopelijk gaat t steeds beter.. blijf dromen ♡
Ik wilde zeggen dat je de dingen die je wilt doen nu ook al kunt proberen in een kleiner formaat. Maar dat zei je zelf al aan het eind. Goed dat je het toch al een beetje doet, maar het is natuurlijk fijn als je er van kunt genieten ipv er keihard voor moet vechten!
Lijken me mooie wensen! Hoop dat je snel weer kunt genieten van deze leuke en fijne bezigheden :)
Heel mooi lijstje: ik weet zeker dat het je heel veel voldoening gaat brengen als het eenmaal lukt.
Mooie punten. Ik hoop dat je snel weer zonder angst van deze fijne dingen kan genieten.
Ik heb ook weleens dingen die ik laat schieten, omdat ik bang ben voor een paniekaanval. Al probeer ik er mij zo min mogelijk erdoor te laten beïnvloeden. Al herken ik het punt wel dat je er dan minder van geniet.
You go girl
Je leeft maar een keer
:-)