Wat zijn de 100 dagen snel gegaan zeg! Vandaag alweer de laatste update… Hoe is de laatste periode gegaan?
Je kunt update 1, update 2 en update 3 teruglezen als je dat wilt.
Om maar direct met de deur in huis te vallen: de laatste 25 dagen waren voor mij niet zo’n succes. Ik zit, zoals misschien inmiddels duidelijk, in een dipje. Ik heb nauwelijks energie en eigenlijk nergens zin in of puf voor. Zo ook niet voor het dagelijks bijhouden van mijn “proud” momenten. Heel erg jammer, want ik vond deze challenge zo leuk. Misschien ga ik er nog wel mee door. Toch elke dag even stil staan bij waar ik trots op ben kan geen kwaad.
Ik twijfelde lang over hoe deze update er uit moest gaan zien. Zoals de andere updates? Dat was geen optie. Geen update? Ook geen optie. Hoe dan? Ik heb besloten een stukje te maken met dingen waar ik trots op ben van de afgelopen 25 dagen. Niet per dag, maar wat algemener.
Oppassen op mijn neefje. Kort geleden mochten mijn moeder en ik voor het eerst oppassen op mijn neefje. Hij is nu 6 maanden. Vooraf vond ik het best een beetje spannend, maar tijdens het oppassen ging het allemaal prima. Ik vond het zo leuk. Hij leek het ook allemaal wel prima te vinden, gelukkig. Mijn broer stuurde de volgende dag mijn moeder nog een berichtje wat we met hem hadden gedaan, omdat hij ’s nachts zo goed had geslapen en de volgende dag heel vrolijk was. :-)
Paniekweekend doorgekomen. Afgelopen weekend ging het ineens heel erg slecht. Geen idee waar het vandaan kwam. Echt geen enkel idee. Ik vond het heel erg naar en was behoorlijk wanhopig. Toch ben ik het weekend weer doorgekomen. Inmiddels gaat het qua paniek weer wat beter.
Mailen naar hulpverlening. Er is heel erg veel onduidelijkheid rondom allerlei dingen binnen mijn behandeling. Ik heb de afgelopen tijd heel veel mailtjes gestuurd met vragen. Ik heb mijn vorige behandelaar een aantal keer benaderd voor iets (wat nu overigens nog steeds niet is geregeld, haha…). Eerder wilde ik nooit mailen, maar inmiddels heb ik wel door dat als je antwoorden wilt je er toch echt zelf achteraan zult moeten gaan.
Gevochten tegen de drang om mezelf te beschadigen. Misschien gaat het hand in hand met het feit dat het minder goed gaat, maar de drang om mezelf te beschadigen was weer wat meer aanwezig. Waar dit precies door komt weet ik eigenlijk nooit precies. Ik ben trots op elke keer dat het me is gelukt om niet toe te geven aan de drang.
Voor nu is dit het even. Er komen waarschijnlijk nog wel eens stukjes over de dingen waar ik trots op ben. Gewoon, omdat ik wil blijven geloven dat ik trots mag zijn op dingen die ik doe.
Wat heb jij de afgelopen tijd wel/niet gedaan waar je trots op bent?
Liefs
Ik vind dit toch echt wel hele goeie dingen hoor Kim, mag je trots op zijn!
Dankjewel, lieve Vivian!
Meisje, je mag echt heel trots zijn dat je toch nog positieve dingen weet de benoemen in deze moeilijke tijd voor je. Echt heel knap!
Weet je wat ik me net bedenk wanneer ik dit lees? Misschien is elke dag die momenten bijhouden wat te ‘eng’. We kunnen en moeten niet elke dag topprestaties neerzetten, weet je. Het is absoluut niet fijn, maar wel ok om eens een paniekweekend te hebben en het te laten voor wat het is. De manier waarop je jezelf daarna weer bij elkaar veegt en verder gaat, dàt is wat fenomenaal is en waar je heel trots op mag zijn! Je bent zo’n dappere trooper xxx
Ik ben er trots op dat ik ontzettend veel gewerkt heb de laatste tijd, en dat dat ook gewoon weer kan na zo lang in angst geleefd te hebben.
Ik vind het leuk om deze artikelen van je te lezen! Zelf durf ik het niet zo goed aan, zo’n challenge. Ik probeer het momenteel wel: elke dag iets positiefs opschrijven. Maar de druk wordt dan zo groot voor me. Ik ben trots op mezelf omdat ik de afgelopen twee weken zo veel van mezelf heb laten zien op mijn blog, met een paar onderwerpen die ik tot voor kort absoluut niet aan durfde te snijden.
Daar mag je zeker trots op zijn! Good job!
Je mag behoorlijk trots zijn op jezelf hoor Kim alleen al op de persoon die jij bent
Lieve meid, het is een beetje een late reactie, maar ik wilde je nog even laten weten hoe onwijs trots ik op jou ben! Je hebt het mooi geflikt om ook uit deze laatste 25 dagen een aantal trotsmomentjes te halen, ik begrijp hoe lastig dat kan zijn en ik vind het heel knap van je. Bedankt voor het meedoen met deze challenge, het was voor mij een steuntje in de rug om telkens verder te gaan. Xoxo
Ah, wat lief van je! Dankjewel!